United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Rijke! roemt ge uwe "offeranden"? Wat niets kost, is weinig waard: Geeft ge ooit d' arbeid uwer handen? Hebt ge uit eigen mond gespaard?.... In baatzuchtige miskenning Weegt de mensch het blinkend slijk. Arme Weeûw! een enkle penning Geldt bij God een Koninkrijk! Ver van mijn huis en erve, Geslingerd op de zee, Om vreemden rijk te maken, Nam mij de dwingland meê.

Kwade tongen relden wel, dat hij in zijne jeugd vroeg heel vroeg naar een weêuw had gevrijd, die rijk, zeer rijk was, maar dat hij er met een blaauwe scheen af was gekomen. Hoe konden de menschen het zeggen? O logen! Had hij dan niet op hare bruiloft gedanst, ik meen, gegeten, voor zes?

»Zij was de Dochter, Weeuw en Moeder van de Helden, Die goed en bloed voor God, voor Staat en vrijheid steldenOf Zij heet naar Louise Henriëtte, de prinses van Oranje, die met den Keurvorst van Brandenburg trouwde. Het is innig, onbegrijpelijk innig, diep gevoeld van de Koningin om juist #die namen# te geven!« »Heeft je peettante je dit alles voorgezegdspotte haar Vader. »Neen, o, neen!

met geschreeuw, Dat Hy altyd recht doet, en kleêren geeft, aan wezen en weeuw; In Deuteronomium XIV, vers 29, worden wy gespoord Om alle drie jaar iets te geven aan de weduwen in de poort; Twee hoofdstukken later, vers 11 en 14 kunt ge lezen Hoe men met de weduwen in de poort vroolyk moet wezen; In Hoofdstuk XXXIV, vers 19, staat vermeld Dat men een schoof voor de weduw moet achterlaten op 't veld; In de twee volgende verzen wordt van de weduw geschreven Dat ze druiven en olyven krygt die aan den boom zyn gebleven.

Hare kindertjes, hun was sedert ook een dochtertje geboren, hare kindertjes verbeidden haar te huis; de bloeden moesten toch eene kleinigheid hebben, al was haar hart meer voor rouw dan voor pret gestemd. Voort dan, voort! Daar was zij aan het winkeltje, waarin die weeûw Sint Nicolaasgoed verkocht. Bij wie anders zou zij het halen dan bij die vrouw, welke zoo sober rondkwam, die weeûw ...

En 't ongebooren kind heeft geleefd maanden negen, Is doen mede gerust; genieten 's Heeren zegen. Door 't woede van de stier werd Jacobs egte wijf Een kraamvrouw in het veld, een weeuw' en zielloos lijf'. Hier onder leyd de moer en vaar En d'ongebooren bij malkaar.

Die 't Vaderland in nood beschermt, Voor recht en vrijheid strijdt, Zich over weeûw en wees ontfermt, Geweld noch onrecht lijdt; Dien, zij hij boer, of edelman, Of burger, of soldaat, Dien prijs, wat prijzen mag en kan Als steunsel van den Staat. Dien reik m' alom, in ieder oord, Dat knielt voor God-alleen, Den laauwer, die den held behoort, En d' eikenkrans metéén!

"Ik ga al," zeide de waardin: "zij zal nog wel in een zoete rust liggen; want de jongelieden zijn doorgaans lui en lekker: hei! ho! toen ik op haar jaren was, hield ik er ook van, mij in de veeren nog eens om te draaien, maar als men eens een arme weeuw is en de zorg heeft voor een herberg, waar dag en nacht volk aankomt, dan verleert men het lange slapen wel."

En echter, een post als die van Pensionaris!.... of een kop korter!.... kom! kom! ik ben te ver gegaan om kinderachtig te worden." Een bode kwam zijn verdere overdenking storen, door hem een onbekende vrouw aan te melden, welke den Heer Secretaris verlangde te spreken. "Een onbekende vrouw!" mompelde Ludwig: "hm! hm! zeker weder de eene of andere onbestorven Arminiaansche weêuw. Laat zij komen."

Lijfeig'nen, knechten, dienstb'ren hoort! De Paus verpandt zijn heilig woord! Laat vrouw noch kind U zorgen baren, De kerk is weêuw en wees tot troost, Zij zorgt voor echtgenoot en kroost En zal uw goedren trouw bewaren. Op, naar het Oosten! Ziet niet om! Ten heilgen strijd voor 't Christendom! Gij Ridders, dienstb'ren, edelknapen, Trekt op met moed, aanvaardt het Kruis!