Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Van de vrienden van Rousseau heeft Mme de Verdelin zich in haar brieven zeer gunstig over Thérèse uitgelaten. Dit kan niet gezegd worden van den engelschen biograaf John Morley, wiens overigens belangrijk werk over Rousseau door de akelige weeheid der typische engelsche bourgeois- en fatsoens-moraal bedorven wordt. Aan 't hof haatte men natuurlijk de Encyclopedisten als de pest.
"En vertel nou is, vertel is... Je zeit zoo niks," zei Dovid, meer buigend naar het kamergedoezel. "Ik heb al zooveel verteld," ontweek hij, moe, met aanzwellingen van weeheid door den ongewoon-zoetigen stank van de kamer. "Vertel dan overnieuw!" zei Soortje, zangerig-dringend, met toetjes-geslobber van koffie.
Toen zij vertrokken was wierp Claudine zich eenigszins mat en ontstemd in den armstoel haars vaders, met dat gevoel van weeheid, dat ons overvalt als men telkens wordt afgeleid van hetgeen men voornam te doen, om juist datgene te verrichten, wat anderen ons opleggen; een der grootste kwellingen en vermoeienissen des geestes en des lichaams beide; daarbij had het jonge meisje in den loop van dat onderhoud onwetend toespelingen gemaakt, opmerkingen uitgesproken, mededeelingen gedaan, die bij Claudine eene gedachtenreeks opwekten, waaraan zij niet zoo terstond ontkomen kon.
Het grootste deel ervan is van weêrzinwekkende hoedanigheid. Het geheel is ontoereikend. Elke gevangene lijdt dag en nacht aan honger. Een bepaalde hoeveelheid voedsel wordt zorgvuldig bij onsen afgewogen voor iederen gevangene. Het is juist genoeg, om niet bepaald het leven, maar het voortbestaan in stand te houden. Men wordt voortdurend gefolterd door het knagen en de weeheid van den honger.
Hadden misschien niet alle verloofde meisjes met dat gevoel van weeheid te kampen, veranderde dat misschien van-zelf ... later?... Zij kende er wel, waarvan ze zeker wist dat ze getrouwd waren zonder veel verliefdheid, en die toch blijkbaar niet ongelukkig waren geworden ... en kinderen hadden.... Zij bloosde in haar eenzaamheid bij die gedachten....
"Zal 'k je helpen?" , vroeg Eleazar. De knooklige hand in het bedhok schudde afwijzend. Kort knerste de voet van den jongen man over 't bloed en 't slijm en een rillige weeheid doorgriezelde hem bij 't zien zoo-dichtbij van de heup, de kerven, 't dik-stollend bloed, de rottende blauw-omkringde gaten met de kwalletjes pap en den druipenden, ei-gelen etter.
Maar wel voelde hij soms dat zij naar hem keek, en luisterde naar zijn stem als er gepraat werd onder 't spel. Hij dorst dan niet op te kijken. Hij werd meer en meer verward en warm ... erg warm.... Even zag hij in den spiegel dat Louis haar hand vasthield en verliefd naar haar keek.... Toen kreeg hij een sterk gevoel van weeheid en benauwing.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek