Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juni 2025


Hij houdt het niet meer uit in de boot. Hij meent haar stem te hooren, onuitsprekelijk zacht en verleidelijk. De smeulende vlam wordt een verterend vuur. Evenals een losgebroken veulen stort hij zich in den vloed. De oever wenkt. "Lore!" Een doodelijke gil weerklinkt en overstemt den kreet der liefde. Klagend weerkaatste de echo het geluid door de rotsen.

Zij keken juist recht in een straat, die van de kade steil en recht naar boven liep, er begon wat schaduw in te komen aan den rechterkant. En ergens in de hoogte was een groot plat met een ijzeren hek er om en ergens anders een waschtobbe op een ander plat en iemand zette, meer dan halfweg tusschen de rivier en God, een raam open, dat even de zon fel weerkaatste.

't brandt!" totdat hij kwam vóór het huis van Jacob Pietersen, den bakker. De ondergaande zonne weerkaatste gloeiend rood in de vensteren van zijnen winkel, en een dikke rook van brandende takkebossen steeg op uit den schoorsteen. Uilenspiegel liep voort, al roepend: "'t brandt! 't brandt!" En met den vinger wees hij naar 't huis van Pietersen.

"Hoe het zij", hernam John Cort, "wij kunnen niet van honger en dorst omkomen en moeten dus beginnen met hier vandaan te gaan." "Wacht nog even!" zei Max Huber en opstaande, riep hij driemaal achtereen, zoo hard hij kon: "Llanga! ... Llanga! ... Llanga!" Er kwam geen antwoord, zelfs geen echo weerkaatste het geroep. "Op weg!" zei de voorlooper.

Maar zie: Eensklaps sloegen de trotsche schepen in lichterlaaie van rood en van wit en van blauw. En de zee weerkaatste in duizenden prachtige tinten die vlammen en vonken: robijnen, safieren, diamanten en............................. Ik vraag u wel om verschooning! Dit alles zag ik slechts in mijn verbeelding.

Dat was een aangenaam vooruitzicht, dat bij iederen tred bevestigd werd. Te twaalf uur veranderde het voorkomen van de wanden der galerij. Ik bemerkte het aan de verzwakking van het door de muren weerkaatste electrische licht. Op de bekleeding met lava volgde onvermengde rots, bestaande uit hellende en dikwijls loodrecht hangende lagen. Wij waren in het overgangstijdperk, de silurische vorming.

Door de waterklare wit-blauwige vierkanten der ruiten, als een dunne wand van gestolten licht zoo nabij Mathilde zich oprichtend, dat hun stijve koelheid tegen haar bleeke hoofd scheen te stooten, bescheen de kalmte der door de zon gebroken achtergelaten kleuren haar voorhoofd, haar wangen, haar hals, weêrkaatste op haar gezicht, glipte bij tusschenpoozen eerst onder haar half neêrgeslagen, zwaar hangende oogleden door, trok die daarna op en vervulde dan telkens even haar oogen geheel, helder en droog als een ontzachlijke plaat mat zilver met regelmatig opkomen en verdwijnen aan haar voorbijgaande.

De kapitein liet de stoomfluit met volle kracht haar doffe doordringende stooten naar het land zenden, zoodat het van de bergen weerkaatste. Na eenigen tijd verscheen daarop een prauwtje aan den ingang der baai doch dit kon blijkbaar ondanks alle moeite die de roeiers aanwendden niet tegen den wind en de golven inkomen.

We lieten de beschaving achter ons en zwalkten in onzen notedop, in een verblindend zonlicht, dat uit den hemel viel en uit de zee weerkaatste, naar 't lange eiland dat daar voor ons lag.

Tegen middernacht herkreeg de zee plotseling haar gewone kleur maar achter ons tot aan den gezichteinder weerkaatste de hemel de witte kleur der golven en bleef nog lang den schijn dragen alsof een zwak noorderlicht haar verlichtte. Een nieuw voorstel van Kapitein Nemo.

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek