Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Een heerlijke weg langs dat frissche Bortevand, afwisselend over open terreinen en door bosch, altijd langs de helling van een bergrug. Toen over eene hoogte, om eindelijk onder bosch uit te komen aan het kleine meer van Moen, waar het dorp met zijn kerkje aardig in het water weêrkaatste.
Na tal van smalle smerige straten te zijn doorgegaan, hier links-, daar rechtsom slaande, nu een eind bijna in volslagen duisternis door een overdekte straat gaande, dan weder in het volle licht, dat verblindend weerkaatste op de witte muren, kwam men eindelijk op een plein. Hier was meer leven en beweging dan ergens elders.
Aan welke plaats, onder welke hemelstreek, was voor den zwoegenden Nederlander een plekje te vinden, waar de werkelijkheid de idealen van het renteniersleven zoo getrouw, zoo liefelijk weerkaatste als hier?
Het scheen, of er een glans over haar gelaat straalde, die zich weerkaatste in het zachte bruin harer oogen, Zij had steeds een eenvoudig, weinig opvallend gezichtje gehad, en men verwonderde zich er nu vaak over, in den kring harer kennissen, dat Marie zoo opknapte. Die glans over haar gelaat scheen als de weêrschittering van den dageraad eener nieuwe verwachting in haar hart.
De Albatros hernam daarop hare vaart, en een half uur later had zij dien sneltrein zoover achter zich gelaten, dat zijn stoompluim ternauwernood nog te ontwaren was en die ook weldra verdween. Tegen een uur in den namiddag verscheen eene overgroote schijf, die de zonnestralen weerkaatste, zooals een weerscherm van spiegelglas zoude gedaan hebben.
Wij moeten even van den naasten weg afwijken om de dusgenaamde Marienglashöhle te bezichtigen: eene steengroeve, waar het zoogenaamde Mariaglas, eene soort van gips vol kristallen, en ook albast gedolven wordt. Eigenaardig is de indruk, wanneer ge, door den bergwerker met zijn fakkel vergezeld, de grot betreedt, die bij het duizendvoudig weerkaatste licht, een onderaardsch feeënslot gelijkt.
Hij wil hem alles meedeelen; specifiek welzeker! Het brandt hem toch gedurig op de lippen. Terug Nee nee Kippelaan, zwijg! Je zwarte hoed weerkaatste in zijn oogen! En wie weet, of nu de majoor niet iets loslaat. Wie weet.... wie weet! Heeft de poging om zich voor dien zotskap goed te houden, Helmond zoozeer overspannen? Hij moet zich aan de toonbank vastklemmen. Nu gaat het beter.
Er stonden banken, er waren priëeltjes, er lag een vijvertje met roode vischjes en een fonteintje, dat tusschen rotsblokken van sintels opspoot; en op een grasveldje prijkte een groote, glazen bol, waarin de gansche omgeving zich wanstaltig en gedrochtelijk weerkaatste.
De eenige tijding die zij meebrachten was, dat men bezig was een verwijderd gedeelte van de spelonk te doorzoeken, waarin nooit menschelijke voetstappen waren doorgedrongen, en dat elke hoek en spleet zou worden nagespeurd. Verder, dat door den ganschen doolhof, lichten her- en derwaarts flikkerden en de doffe klank van pistoolschoten door de sombere gewelven weerkaatste.
Weldra brandde de lantaren helder, en Rob wou juist wegrijden toen hij op de bank een metalen voorwerp zag liggen, dat de stralen van het lantarenlicht scherp weerkaatste. Dadelijk was zijn nieuwsgierigheid geprikkeld; hij nam het voorwerp, dat een stalen doos of kistje bleek te zijn, op zijn fiets mee, en besloot het thuis eens op zijn gemak te bekijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek