Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 september 2025
Bravo!” schreeuwt lachend van „’t schellinkie” iemand die, in die akelig wanhopende beweging „spel” meent te zien en als Walten nogmaals dof en droevig herhaalt: „uit! uit!” klinken zelfs een paar bijvalskreten en een licht handgeklap van de overige rangen.
Er aan wanhopende, ze nog terug te zullen krijgen en ze te vinden onder de struiken en niet veel lust hebbend, de agoyaten en gendarmen, die mij vergezelden, in vertrouwen te nemen, haastte ik mij, bij aankomst dadelijk mijn verlies aan den stationschef mede te deelen.
De heeren rooken op hun gemak hun pijpen in de kamer van den graaf. Maar in 't kleine kabinet wordt een wanhopende strijd gestreden. Ach, hoe wijs zijn zij, die de handen van 't zwaard afhouden, die kunnen zwijgen en wachten, hun harten tot rust brengen en God laten zorgen. Altijd dwaalt het onrustige hart. Altijd maakt kwaad het kwaad erger.
Ik zal niet uitweiden over het lijden op onzen terugtocht. Mijn oom verdroeg het met den toorn van een man, die gevoelt dat hij de sterkste niet is; Hans met de lijdzaamheid van zijn onderworpen aard; ik, gaarne beken ik het, morrende en wanhopende, daar ik mij niet moedig tegen dit ongeval kon verzetten.
Terwijl zij dien tooien, vragen zij hem weenend: wanneer hij terugkomen wil? en de wanhopende broeder antwoordt haar in troostelooze beelden: dan zal hij terugkeeren, als de palen der omheining bloeien, als de steenen verrotten als de keien op het water drijven en als de veeren naar den bodem van het water zullen zinken. Hij neemt dus afscheid voor eeuwig.
De gemeente had half bedwelmd neergezeten; maar bij 't hooren van deze afgebroken geluiden van die heesche, wanhopende stem, werden allen helder wakker. "Als er voor mij nog herstel van eer mogelijk is, Heer! geef dan regen...." Hij zweeg. De deuren stonden open. Daar kwam een heftige windstoot aanbruischen.
Wanhopende nog dien eigen avond een onderkomen te vinden, wilde Marcel den nacht doorbrengen tusschen dicht kreupelhout, dat ons evenwel geen bescherming kon bieden tegen den dauw, die hier in de vlakten nabij de Perzische-golf zeer sterk is.
Eindelijk viel hij daarboven op de knieën en bad om regen. Hij bad zooals een wanhopende bidt, met weinig woorden, onzamenhangend: "Als het mijn zonde is, die u toorn heeft gewekt, o, straf dan mij alleen. Als Gij barmhartig zijt, o God! laat het regenen op mijn gebed. Laat regen neerdalen op den akker der armen! Geef uw volk brood!" 't Was heet! Een verstikkende atmospheer was in de kerk.
De wanhopende man, dien ik in mijns vaders kamer gezien had, zou de vader van dit meisje zijn. Zijne vrouw zou overleden zijn in een vreemd land, waar zij hem met dit kind alleen zou hebben achtergelaten.
Had Jean Valjean een koninkrijk gehad, hij zou het op dat oogenblik voor een touw hebben gegeven. In alle uiterste omstandigheden zijn het bliksems, die ons òf verblinden òf verlichten. De wanhopende blik van Jean Valjean zag den paal der straatlantaarn in het slop Genrot. In dien tijd waren er geen gasbranders in de straten van Parijs.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek