United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !


O, slapen, rustig naast elkander mogen slapen, na een zoo langen dag van afmattend slenteren en hangen! Maar knarsend op zijn remmen hield de trein plotseling met een korten schok stil en beiden schrikten zuchtend uit hun sluimering, terwijl het portier, wijd-opengerukt, een frissche, koele tocht naar binnen deed stroomen. Zij waren er; haastig hobbelden zij uit den wagen en stonden op 't perron.

Mij dacht in mijnen slaap, ik op den grooten wagen Werd langs het RoodeMeers schuimachtig strand gedragen, In volle wapening en rusting t' eenemaal, Gelijk wanneer de Moor ontziet mijn bloedig staal.

De officieren van Jakob Stargardt's regiment hadden reeds dadelijk twee andere huizen betrokken, en na al de doorgestane ellende leefden zij daar over het algemeen zeer tevreden. Iederen dag trok moeder Jane met haar wagen op levensmiddelen uit.

"Vriend," zei Prins Jan, "ik bespeurde reeds gisteren aan uw onbeschaamd gesnap, dat gij eigenlijk geen echte liefhebber van den boog waart, en ik zie, dat gij het niet durft wagen uwe kunst te toonen tegen de fiksche mannen, die hier staan." "Met verlof, mijn Vorst!" hernam de schutter.

Men doorwaakte dezen nacht en eerst, nadat een vage, troebele schemering zich uit den duister had geheven, spande men twee vurige paarden voor een wagen, en men reed weg, de bergen tegemoet. De boeren spraken geen woord, opdat de witte wiven niet zouden weten, hoeveel zij in aantal waren, en dus niet met de vrouw zouden vluchten.

Doch ze slaagde er niet in, Wouter te ontdekken, en vermoeid van staren schoof ze eindelyk haar venster toe, juist 'n oogenblik te vroeg om den wagen te zien wegryden, waarin prinses Erika zich liet brengen naar 't paleis op den Dam. Schoon de morgenstond reeds lang was aangebroken, begreep onze Laps dat het te vroeg was om reeds nu naar de Pietersens te gaan.

Ik had eerbied voor haren moed, gaf haar een kus, hielp haar in den wagen, drukte haar de handen. Ik behoef er niet bij te voegen, dat ik in elk harer oogen een traan zag blinken. Mr. Sommerville zag, dat er een heele stortbui van in aantocht was; daarom trok hij het portier op, knikte mij vriendelijk toe en liet het rijtuig vertrekken.

Elken ochtend, een uur vóór 't vertrek, terwijl mijn dames nog rustig te bed liggen, zal ik reeds aan 't werk zijn; elken avond, een uur na aankomst, terwijl mijn dames zich aan 't opfrisschen en aan 't verkleeden zijn, zal men mij nog aan den wagen bezig vinden. Zal het gaan....? Laat het ons maar probeeren!

De oude vrouw werd vervolgens in den wagen geholpen en naast haar geplaatst; George en Jim zetten zich op de harde bank in het midden en Phineas klom voorop. "Vaartwel, mijne vrienden," riep Simeon van buiten. "God zegene u!" was het antwoord van binnen. En de wagen reed voort, ratelende en hotsende over den bevroren weg.

Eenige negers waren in eene schuit onder den ballon naderbij gekomen. Kennedy begroette hen met een geweerschot, dat, zonder hen te bereiken, hen noodzaakte spoedig den oever te bereiken. "Goede reis," zeide Joe, "in hunne plaats zou ik het niet wagen terug te komen, ik zou bevreesd zijn voor een monster, dat naar willekeur den bliksem slingerde."