Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
"Hoeveel heb jij met je laatste benefiet gemaakt?" vroeg een der actrices aan haar vriendin. "Ik heb slechts zes francs overgehouden; de rest heeft mijn modiste genomen. Als ik niet bang was voor winterkloven, dan zou ik naar St. Petersburg gaan." "Wat? Nog geen dertig jaar en dan wil je al naar Rusland gaan!" "Wat zal ik je zeggen? En is jouw benefiet gauw?" "Over veertien dagen.
Zij bleef steeds de getrouwe vriendin van hare ongelukkige halfzuster, de krankzinnige koningin Johanna, de moeder van Karel V, en hare tegenwoordigheid was als een zonnestraal in het schoone, maar sombere paleis van het Koord.
Arm kind! ze ziet er erg slecht uit. Geen wonder. Ja, 't is maar al te waar. Hij gaat al heel gauw trouwen ellendige kerel! Bij mij heeft hij 't voor goed verbruid. Mevrouw Taylor vertelde 't mij, een half uur geleden, en zij had het van een intieme vriendin van Juffrouw Grey zelf, anders had ik 't stellig niet geloofd, en ik had een gevoel of ik door den grond ging.
Door het bijzijn harer vriendin versterkt, was zij zo beschaamd niet meer; echter bleef het rood op haar wangen. De blijdschap, welke zij over de gunstiger toestand van Adolf gevoelde, was tegen haar dank, op haar wezenstrekken en in haar ganse houding zichtbaar. Sneller en onrustiger waren haar bewegingen: haar tranen vloeiden niet meer, en de trouwe vogel kreeg weder vrolijker woorden.
Hare stem beefde, zij zelve sidderde, en het was slechts de koele vraag van Ivanhoe: "Zijt gij het, mijne vriendin?" welke hare bedaardheid terugriep, en haar herinnerde, dat de gevoelens, die zij koesterde, niet wederkeerig waren en zulks ook niet worden konden.
En als uw Ladyschap mij niet gelooft, laat uw Ladyschap dan maar aan Miss Elisabeth schrijven, die ook het ongeluk heeft gehad het te zien, evenals uw getrouwe vriendin "De Schrijfster." Te behoorlijker tijd kwam deze allerliefste mededeeling Lady Honoria, met een Londenschen poststempel, in handen. Zij las en herlas den brief, en de inhoud was niet moeilijk te begrijpen.
Behalve de Oblonsky's met al de kinderen en hun gouvernante, hield zich dezen zomer ook de oude vorstin Tscherbatzky bij de Lewins op. Zij hield het voor haar plicht onder de tegenwoordige omstandigheden haar onervaren dochter ter zijde te staan. Ook Warenka, Kitty's vriendin, die zij in Soden had leeren kennen, had haar belofte vervuld Kitty te bezoeken, zoodra zij getrouwd zou zijn.
»Vleister!" antwoordde de Koningin met een dankbaren glimlach, doch haar vriendin voelde dat nu het oogenblik gekomen was om nog eens een goed woord voor Barine te doen, en daarom zeide zij met levendigheid: »Neen waarlijk, ik vlei u niet! Geen vrouw in Alexandrië, hoe zij ook heeten moge, zou het mogen wagen, zich ook maar in de verte met uwe bekoorlijkheden te meten.
Ach! het was niet eens het scheiden van mijne moeder, van mijne kleine vriendin Dientje, het was dat afstaan mijner onafhankelijkheid waarop ik altijd gerekend had, als op mijn beste, zekerste schat.
Misschien had haar gezicht er ook een beetje schuld aan, want zij vergat haar vreugde over het weerzien te verbergen en toonde het met een oprechtheid, die onweerstaanbaar bleek voor den eenzamen man, wiens welkom zijn stoutste verwachtingen had overtroffen. "Als ik niet Monsieur de Trop zal wezen, wil ik zeer gaarne allen zien. Gij zijt ziek geweest, mijn waarde vriendin?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek