Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 juli 2025


Oropastes had den moed niet, om een woord ten gunste van zijn broeder te spreken; de schande hem aangedaan krenkte echter den eergierigen man dieper, dan zijn dood hem zou hebben gesmart. Hij vreesde door den verminkte veel van zijn aanzien te zullen verliezen, en beval hem daarom zoo spoedig mogelijk Babylon te verlaten, en een landhuis te betrekken, dat hij op den berg Arakadris bezat.

Eindelijk herinnerde hij zich, wat zijn zoon hem had gezegd, en, daar hij een onheil vreesde, liep hij de oude vrouw hard achterna en vroeg den sleutel terug. Maar de oude vrouw was niet te overreden den sleutel terug te geven. Ze zei, dat die bij de kerk behoorde, die zij had gekocht en betaald.

Dik vreesde, dat zijn wieg hem gauw te kort zou worden, en hij ergerde zich den ganschen dag aan de aanwezigheid van de baker. Daar had hij trouwens zijn goede redenen voor, want in den winkel was veel te snoepen, en daar hield vrouw Smul van. Telkens zag Dik, dat zij tersluiks iets in den mond stak, als zij even in den winkel moest wezen, en dat kon Dik niet uitstaan.

Na eene regeering van 37 jaar verdween Romulus bij gelegenheid van een hevig onweder. Het volk vreesde dat hij vermoord was, doch een der senatoren, Julius Proculus, verzekerde, dat hij Romulus door diens vader Mars in een vurigen wagen ten hemel had zien voeren en dat R. het bevel had achtergelaten, hem onder den naam Quirinus als god te eeren.

Dit scheen mij zeer vreemd toe, maar ik durfde niet zeggen dat ik vreesde, dat hij zich vergiste. Hij vergiste zich dan ook niet en wij kwamen aan een geverfde poort, die zich met twee zijpoortjes over een straat uitstrekte: dat was Temple Bar. Opnieuw vroegen wij den weg en men zeide ons, dat wij rechts moesten afslaan.

Joël had wel aan den eersten den besten voorbijganger kunnen vragen, waar professor Sylvius Hog woonde. Iedereen zou zich beijverd hebben hem terecht te wijzen, ja zelfs hem naar diens woning te begeleiden. Maar hij vroeg dat niet. Hij vreesde onbescheiden jegens dien goeden vriend te zijn.

De drukke werkzaamheden, verbonden met het ambt van vrederechter, en ook zijne bemoeiingen met de scholen, hadden Tolstoi's gezondheid zeer geschokt, en daar hij voor tering vreesde, besloot hij eene koemieskuur te gaan doen. Hij nam zijn' bediende Alexeï en twee van zijne leerlingen mee, en ging half Mei op reis naar Samara.

't Was de gewone stonde. Zou Johannes wachten op haar. Ze had den sleutel niet bij! Zoo lange dagen had ze in folterende angstigheid en koppig dwaas gedoe haar liefde verwaarloosd, en ze vreesde dat Johannes, moe van wachten, 't opgegeven had. Ze klopte. Subiet schoof 't deurken open en hij stond daar, met gulzige blijdschap haar ontvangend.

Mevrouw Van aarzelde een omzien, eer zij het ijlings genomen besluit gevolg gaf; een omzien vreesde zij, zich de deelneming, zich de ontroering des jongmans daarbuiten maar te hebben verbeeld; doch neen, beide waren te blijkbaar geweest, en wat was er bij gewaagd de proef te nemen, of hij eenige inlichtingen geven kon? "Wouter!" riep de meesteresse des huizes.

"Maar ik zie niet hoe wij dit zullen kunnen doen," antwoordde de jager, die voor zijne wapens vreesde, "of een van ons moest besluiten zich op te offeren en achterblijven, en op mijne beurt verzoek ik die eer." "Wel nu nog mooier," antwoordde Joe, "ben ik daaraan niet gewoon!"

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek