Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Over 't algemeen speelde, hij, zelfs toen hij volwassen was, buitengewoon graag met mij, was buiten zichzelf van vreugde, als ik hem bezocht, kwispelstaartte als een Hond en sprong huilend om mij heen.
De belangstelling van het publiek, die ontaardde in speurzucht, onderhield hun gemelijkheid. Goethe liet niet af te betoogen, dat hun smart klein was, vergeleken bij de intense vreugde en de diepgaande leering die het boek aan duizenden en duizenden had geschonken. Zij wisten ook wel dat hij, al schrijvend, niet aan hen had gedacht.
Verzen, duizend verzen schreef ik Voor mijn ziel gestalte kreeg, Nú was 'k al te zeer van woorden Dán van leed en vreugde leeg; Maar thans in mijn verzen leef ik, Ziel en woord bijeenbehoorden Sinds uw schoon beeld tot mij neeg.
Nadat de woordvoerder van ons gezelschap den rechter bedankt en zijne vreugde te kennen gegeven had, dat wij als vreemdelingen mochten kennis maken met de Arabische wijsheid, van ouds beroemd uit de tijden van Kalief-Harun-al-Raschid, namen wij plaats en de zitting werd voortgezet.
Maar, had de vrouwe reeds sinds lang vertrouwend den blik naar den Hemel gewend, ook de diplomaat zeide niet meer: "God, maak haar gezond en ik zal gelooven!" maar in stilte en luide: "God, Gij kunt alles! o! Almachtigste, o mocht het zoo wezen!" En, er was vreugde in den hemel, groote blijdschap. De zwakke mensch had zijn afhankelijkheid aan een hoogere macht in ootmoed beleden.
Pils met ramenas bij Schiller,... opstaan om een uur of tien... en de vreugde, om de Quelle en mijn meisje weer te zien... Bruine Amsterdamsche korstjes,... Wijnand Fockink, klare, port,... een nieuwe krant met Wolf-berichten... ...Ach, zoet verlof... gij waart te kort... Verlofsherinneringen.
Adolf voelde zich onder de liefdezoenen zijner aangebeden Machteld herleven; hij bleef lang sprakeloos in die blauwe ogen, voor hem zo heilig, staren, en gaf zijn vreugde door een zachte en bijna onvatbare glimlach te kennen.
Doch nauwelijks waren dezen te water, of men zag Crisóstomo en de loods weer boven komen, beiden vastgeklemd aan het ongedierte. De witte buik was vol wonden en 't mes zat hem in de keel. 't Is onmogelijk de vreugde der omstanders te beschrijven; tientallen armen strekten zich naar hen uit om de jonge mannen uit het water te halen. De oudere vrouwen waren half gek. Ze lachten en baden.
Thans bedacht de jonge vaandrig, dat hij moede was. Niet moede van lichaam, doch moede van ziel. Meden niet alle kameraden hem? Vroeger was hij de eerste geweest bij ieder feest, elk jaar weder. Men minachtte hem. Men beschouwde hem als een spion. Niemand gaf hem gelegenheid, zich te verdedigen. De vreugde in de stad, welke hij in zijn verlatenheid hoorde, lokte hem in geen enkel opzicht.
"Naar huis, kleine Fan?" antwoordde de jongen. "Ja!" zeide het kind, dol van vreugde. "Naar huis, en voor goed. Vader is veel vriendelijker dan hij vroeger was, zoodat het thuis als een hemel is!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek