almachtigste

Bijgewerkt: 25 juni 2025

Maar, had de vrouwe reeds sinds lang vertrouwend den blik naar den Hemel gewend, ook de diplomaat zeide niet meer: "God, maak haar gezond en ik zal gelooven!" maar in stilte en luide: "God, Gij kunt alles! o! Almachtigste, o mocht het zoo wezen!" En, er was vreugde in den hemel, groote blijdschap. De zwakke mensch had zijn afhankelijkheid aan een hoogere macht in ootmoed beleden.

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap