Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Denkt ge dat iedereen zoo op hem gesteld is als gij zijt, gij gansje? Kom, wees weer vroolijk en maak mijn kleedje vast. Zoo, maak nu mijn haar van achteren in die aardige vlecht, die gij pas geleerd hebt, en sta niet meer aan de deuren te luisteren." "O Mevrouw, maar gij zoudt toch nimmer toestemmen, om om...." "Dwaasheid kind! Wel zeker zou ik niet. Hoe praat gij zoo?
De stumper had zijne plaats moeten ruimen voor allerlei vreemde indringers, die heelemaal niet in de doos thuis behoorden: een gebruikten zakdoek, die in Ida's zak, en een haarlintje, dat om Ida's vlecht behoorde te zitten; een' inktlap, die uit de schooltasch en een boekelegger, die uit het leesboek verdwaald was.
Maar zij vergat hoe hongerig ze zelf was bij het zien van al die slecht gevoede kinderen om zich heen en zij voegde zich bij een troepje, knikte er een paar eens toe, wreef een der jongsten de koude handjes warm en trok een klein, mager meisje even aan haar vlecht. Het kind zag haar verbaasd aan met hare weemoedige, grijze oogen. Hedwig ging bij haar in de bank zitten. "Hoe heet je?" vroeg ze.
De jonge meisjes loopen altijd blootshoofds met een op den rug hangende vlecht. Alleen de getrouwde vrouwen dragen over het hoofd en de schouders een sluier van zeer lichte stof en in enkele steden hebben zij een mannenhoed op, die niet zeer gracieus staat. De kleeding van de mannen herinnert aan de oude dracht der Daciërs, zooals zij op de Trojanus-zuil is weergegeven.
Meta trok haar ter zijde, onder voorwendsel van een losgeraakte vlecht vast te spelden, en zei goedkeurend: "Het was tergend, maar je bent je drift de baas gebleven, en daar ben ik erg blij om, Jo." "Prijs me niet, Meta; want ik zou hem op dit oogenblik nog wel een pak slaag willen geven. Als ik niet zoolang tusschen die netels was gebleven, zou ik zeker losgebarsten zijn.
Voor wat armzalig zilver Kocht en verkocht men mij Maar, klemt de slavenketen, De zielen blijven vrij! De onbandige gedachte Zoekt, Blanken! naar het recht, Waarmeê ge uws Meesters doornen Ons om de slapen vlecht. Heeft mij als u geen moeder Gedragen onder 't hart? En vraagt misschien de Liefde Als gij naar wit of zwart? Waartoe de plant geschapen, Waarvoor ik zwoegen moet?
Als gij als overwinnaar huiswaarts keert, druk ik het eerst u den krans op het hoofd. Gaat gij ter jacht, zoo gesp ik u de sporen aan; en begeeft gij u naar een feestmaal, dan tooi en zalf ik u, vlecht ik voor u populier- en rozenkransen, en slinger ze u om voorhoofd en schouderen.
In koper, steen, noch ijzer hard Alleen niet dees weldaden En prent, maar schrijft ook in uw hart Gods goedheid vol genaden, Die ons 's doods muile heeft ontrukt: Groen palm en myrtetakken plukt, Kroont, siert, en vlecht uw hoofd met lauwer-bladen!
Al vlecht u de waereld heur krans om de kruin, Heur gunst duurt zóolang als de gunst der Fortuin: Het klokjen gelijk, dat in 't zonnelicht bloeit, Maar plotsling verwelkt, als de dag is vergloeid! Doch Gij bleeft in kommer en krankte mij bij: Was ik ook veranderd, dezelfde bleeft gij!
Het blonde haar is teruggekomen in vollen rijkdom, maar de luchtig krullende lokken spelen niet meer rondom hals en voorhoofd; glad gescheiden, zijn zij van achteren in één enkele zware vlecht vereenigd, die zonder eenig sieraad is vastgehecht. Zij heeft dit gemakkelijk kapsel eens voor altijd aangenomen, om voortaan niet meer met de variatiën der mode mede te variëeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek