Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juni 2025


Welk een licht werpt het op den toestand onzer armen, dat eene verstandige, dat eene vrome moeder onder hen, als zich bij de krankte van haar kind eenige maanden stilzwijgens en eenige kleine geschenken voegen, deze dadelijk aan diefstal of aan ontucht denkt!

Zoo spreekt hy, werpt een oog door 't flikkren van een traan Vertederd, op zijn bende, en blijft nu roerloos staan. Slechts enklen, door de kwaal min hevig aangegrepen, Staan, om hun Vorst geschaard, van stille smart benepen, En zweeren, zijn gelei' te volgen in den dood. Hun krankte eischt lafenis en bystand. Hen verlaten Waar Arbalieten waard, niet, Segols onderzaten!

Vrees niet voor alweder eene beschrijving eener tering; onder de studie, welke de krankte eischt, zou ik mij welligt verbeelden haar ter prooi te zijn.

Is mij 't ontwaren tot verblijding, 't bepeinzen tot een lust geweest? Als vaagde ik zwarte spinneraggen van oud en kostbaar schilderij, zag 'k onontgonnen vreugden lachen voor 't eerst van duistre spinsels vrij. O angst, o waan, o booze krankte der menschen, die ons elk besmet, die den hartstochtelijken dank te bewijzen onzen God, ons let,

Zoo te leven, was in der daad geen leven, dat eenig genoegen meer had of hebben kon. En beter, door een halsbrekenden val uit de hoogte verpletterd, dan door de ontzetlijke langzame dood eener krankte, of, by eenig toeval van verlamming, door den neep des hongers verteerd! Ik ontrafelde dan een lap van mijn kleed, en zocht kleine dorentjens om voor naalden te dienen.

Eerst gevoelden zij, dat haar bloed als vernieuwd door de aderen stroomde, sterker en sneller, zoodat het verzwakte lichaam een onbeschrijfelijk weldadig gevoel van terugkeerende kracht gewaarwerd. Zij voelden de plaag letterlijk wijken. Haar vleesch keerde weder, de verduisterde oogen straalden met den ouden glans gereinigd waren zij van hare afzichtelijke krankte.

Al vlecht u de waereld heur krans om de kruin, Heur gunst duurt zóolang als de gunst der Fortuin: Het klokjen gelijk, dat in 't zonnelicht bloeit, Maar plotsling verwelkt, als de dag is vergloeid! Doch Gij bleeft in kommer en krankte mij bij: Was ik ook veranderd, dezelfde bleeft gij!

En zoo lang ik niet geloof, dat iemand tot dergelijke bestemming geboren wordt, zoo lang ik niet wankel in de overtuiging, dat de wijsheid des Scheppers, welke in de Natuur aller behoeften bevrediging waarborgt, zich af moest spiegelen in onze beschaafde maatschappij, zoo lang zal ik de ziekelijke verschijnselen van dezen aard bewijzen eener krankte achten, die genezing eischt.

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek