Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Na dit nieuwe gat met het portret van een van zijn vrienden gestopt te hebben, ging Rodolphe geheel gekleed tusschen de twee wollen planken, die hij zijn matras noemde, liggen en droomde den geheelen nacht van witte viooltjes.
Daar gingen ze liggen, in een ronde kom van duintoppen, tegen de snelle helling op, in de schaduw van een boschje donkergroene struiken, dat glansde in de zon. En toen ze er een poosje gelegen hadden stond Lucie op om een bouquetje viooltjes te plukken.
Ze was volkomen onbewust van de gedachte, die bij haar moeder opkwam, en naaide en zong, haar vingers ijverig bezig, en haar geest vervuld met meisjesdroomen, zoo onschuldig en frisch als de viooltjes in haar ceintuur, zoodat mevrouw March glimlachte en tevreden was. "Twee brieven voor Dr.
In geen drie maanden had ik Marcel gezien; ik had het gevoel, alsof mijn hart door het portier wou springen. Ik heb het rijtuig laten stil houden en een half uur lang met Marcel gepraat, terwijl geheel Parijs in equipages voorbij reed. Marcel heeft me toen een taartje gegeven en een ruikertje viooltjes van een sou, die ik dadelijk in mijn ceintuur gestoken heb.
Een bouquet stemmige, maar toch vroolijke viooltjes op een donkerpurperen grond werd juist geschikt verklaard en Bets werkte vroeg en laat en werd alleen maar hier en daar bij moeilijke eindjes geholpen. Zij was een handig, klein meisje en de pantoffels waren af, voor ze iemand begonnen te vervelen.
Leni sprong op en Nel zat als versteend. Fox, die rustig had liggen slapen, was op eens klaar wakker en pas zag hij de niets vermoedende kuikentjes, of hij wilde er op af, als Dolf hem niet met geweld bij den halsband vastgehouden en in huis gezet had. Nu werd het een jagen van alle kanten. Tot driemaal toe vloog Asschepoes angstig kakelend over het bed met viooltjes en de kleine kuikentjes trippelen nù voor, d
's Zondagsochtends, den dag dat hij Mimi zou gaan opzoeken, herinnerde Rodolphe zich, dat hij haar beloofd had viooltjes mee te zullen brengen. Door een poëtisch bijgeloof gedreven, ging hij, niettegenstaande het vreeselijke weer, te voet naar de bosschen van Aulnay en Fontenay, waar hij zoo dikwijls met haar geweest was, om daar zelf de bloemen te zoeken, waarom zij hem gevraagd had.
In mijn geheele leven zag ik zoovele van die welriekende bloempjes niet als hier op één enkelen dag. Overal ziet men viooltjes, bij een kleurenpracht van velerlei andere bloemen zonder wederga. Van de twintig voorbijgangers 't zij mannen of vrouwen zelfs van de zeer eenvoudigen, heeft er zeker één, aan boezem of in knoopsgat, een tuiltje van groene blaadjes met een centrum van violen.
Niets schilderachtiger, dan die hooge, gladde, groene stengels; met hun gouden weerglans en dicht bewassen kronen; en rondom de stevige middenzuilen, die slanke en buigbare twijgen met hare wapperende pluimen, en die menigte lange bladeren, golvende op den wind, als duizende wuivende wimpels. De wegen zijn meestal met viooltjes omzoomd, maar deze missen haar geur.
Even zoo zou ieder verstandig mensch my uitlachen, als ik gek genoeg was om te zeggen: Marie is daar in dien rooien tuin waarom rood, en niet geel of paars? om te luisteren naar 't snappen en giechelen van de viooltjes, of naar de sprookjes die de rozen elkaar heimelyk in 't oor blazen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek