Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Vervreemd van hare kinderen, alleen in zichzelve ... Met een licht gekreun als van pijn stond zij op, liep zij door den kleinen salon. Het bescheiden schemerlicht hinderde haar als eene benauwdheid. Zij draaide aan den sleutel der kanten lamp. Een goudglans gleed de roze plooien der zijden gordijnen op als glinsterend water.
Ten eerste vind ik vervreemd een onaangenaam woord; ten tweede is het, al duidt je het zachter uit, niet waar.... Toch wel. Toch niet.... Ik verzeker je Jeannelief, kan ik je van dienst zijn in het een of ander, je zal me altijd bereid vinden. Geloof je dat? Zeker, en ik dank je voor je belofte... Maar Eline... Nu?
Eline vond het, uit haar aangeboren terughoudendheid, niet noodig, hierop meer te antwoorden. Zie je, je hebt je om niets te bekommeren, ging Jeanne voort; alles gaat en gebeurt zooals je zelf wilt, je leeft vrij en onafhankelijk, voor je genoegen.... bij mij is alles zoo geheel anders. Maar is dat nu een reden om ons vervreemd van elkaâr te noemen?
O, als de bankbreukige wist, welk leed hij aanrigt; als hij het bedacht, eer hij, den achteruitgang zijner zaken onder telkens uitgebreider ondernemingen bemantelende, vermetel de rust van een tien- of twintigtal huisgezinnen meer op het spel zet, hij zou van alle gevoel vervreemd moeten zijn, eer hij quitte ou double waagde, eer hij zichzelven diets maakte, dat het hem onder nul nog vrij stond te beproeven, of de fortuin voor hem keeren wilde!
Zijn voormaligen voogd kon hij thans geene diensten meer vergen, en hoewel hij in zijne geboortestad genoeg kennissen had, was hij van allen zoozeer vervreemd, dat hij niet eens wist wie hunner er nog woonde en waar hij ze had moeten zoeken.
Hij liep met een ongeregelden stap, zijn hals en kin weggestoken in 't intiem-warme van zijn jaskraag, zijn handen in zijn zijzakken. En in eens in 't volle licht bij Kras, de vestibule doorloopend, en toen de groote zaal in, voelde hij zich ruw-gestoord, opgeschreeuwd uit lichte sluimering, rillerig, erg alleen, vervreemd van alle menschen.
Men kon niet weten.... de oude heer was heftig en lichtgeraakt geworden onder den rampspoed, en zoo haar vermoeden waarheid bleek, zou de bezorgdheid over zijne uitvallen tegen den voormaligen beschermeling, die nu van hem was vervreemd, haar onrustig en gejaagd maken, terwijl zij noodig had kalm te schijnen en sterk te zijn.
Terwijl ik wegdreef met de eb van 's levens Oceaan, Terwijl ik terug ging langs de kust, die ik zoo goed ken, Terwijl ik wandelde in Uw vochtig rimpel-zand, Paumanok, door de golven bespoeld, Waar het sissend en dreigend geruisch der baren wordt gehoord, Waar de woeste oude moeder eindeloos krijt om haar verloren telgen, Ik, op den laten herfstdag, ging peinzend, zuidwaarts starende, Door mijn electrische Ikheid-zelve vervreemd van den hoogmoed, die mij mijn poëmen doet zeggen, Ik ging, en was vervuld van den geest, die onder mijn voeten in het zand zijn lijnen had getrokken, Ik dacht aan het bezinksel op den bodem van alles, ook op den bodem van alle zee, alle land, alle leven der wereld.
Zij hakken boomen om en zetten er plompe, vierkante huizen voor in de plaats. Zij vertrappen de bloemen moedwillig en dooden voor vermaak elk dier, dat onder hun bereik komt. In hun steden, waar zij opeen kruipen, is alles vuil en zwart en de lucht bedompt en vergiftigd door stank en rook. Zij zijn geheel vervreemd van de natuur en hun medeschepselen.
Hij was voor de gevolgen daarvan bevreesd, en zag ook voor zijn eigen persoon gevaar. Hij is niet gesneden van het hout, waarvan martelaars gemaakt worden. Elders beklaagt hij zich, dat de Duitschers hem in Luthers zaak willen betrekken, "een dwaas plan; want des te eerder zouden zij mij van hem vervreemd hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek