Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Terwijl ik wegdreef met de eb van 's levens Oceaan, Terwijl ik terug ging langs de kust, die ik zoo goed ken, Terwijl ik wandelde in Uw vochtig rimpel-zand, Paumanok, door de golven bespoeld, Waar het sissend en dreigend geruisch der baren wordt gehoord, Waar de woeste oude moeder eindeloos krijt om haar verloren telgen, Ik, op den laten herfstdag, ging peinzend, zuidwaarts starende, Door mijn electrische Ikheid-zelve vervreemd van den hoogmoed, die mij mijn poëmen doet zeggen, Ik ging, en was vervuld van den geest, die onder mijn voeten in het zand zijn lijnen had getrokken, Ik dacht aan het bezinksel op den bodem van alles, ook op den bodem van alle zee, alle land, alle leven der wereld.
Aldus moet de lezer Whitman beschouwen, wil hij hem begrijpen; zijne poëmen, zijne zangen zijn geen gedichten; het zijn visioenen; uitspraken, wetten, poëzie, zoo gij wilt, maar poëzie als erts, zooals het gevonden wordt in de Ilias, in het Nibelungenlied, in de Veda's, in de Psalmen, in het Hooglied.
Dit is niet de geheele Leaves of Grass, wel de geheele Whitman, zooals hij zich in de Leaves openbaart. De dichter herhaalt hier en daar wat hij gezegd heeft: er was geen reden die herhalingen te vertalen; buitendien liet ik mij door mijn smaak leiden. Er zijn enkele poëmen in de Leaves of Grass, die mij niet bezielen, wat natuurlijk aan mij en niet aan Whitman ligt.
Versterkt U in mij, want ik ben vast besloten U te erkennen en luide en moedig te verkondigen, dat gij verheven zijt, En ik zal toonen, dat er in het leven geen onvolmaaktheid is, en dat zij ook in de toekomst niet zal zijn, En ik zal bewijzen, dat wat ons in het leven overkomt, de gevolgen altijd heerlijk kunnen wezen, En ik zal verklaren, dat ons niets lieflijkers kan overkomen dan de dood, En door mijne poëmen zal de gedachte vloeien, dat het eeuwige en het tijdelijke hetzelfde zijn, En dat alle dingen des heelals wonderen zijn, elk hunner zoo groot als een ander.
Deze poëmen, docht mij, geven een kort begrip van wat ik met bewondering en eerbied, soms met verbijstering heb gezien; zij zijn een verkleind beeld der geweldige republiek, het leven van Amerika verpuurd door liefde en denken van een universeel dichter.
Geluk, kennis vindt gij niet elders maar hier, niet in de toekomst maar nu, In den man dien gij 't eerst ziet en aanraakt vindt gij altijd een vriend, een broeder, een naasten buur in de vrouw een moeder, zuster, vrouw, De liefde en de arbeid der volken hebben de eerste plaats in poëmen en overal, Gij arbeidsters en arbeiders dezer Staten, gij bezit uw eigen goddelijk en krachtvol leven, En alles daarbuiten heeft plaats voor mannen en vrouwen zooals gij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek