Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Terwijl ik wegdreef met de eb van 's levens Oceaan, Terwijl ik terug ging langs de kust, die ik zoo goed ken, Terwijl ik wandelde in Uw vochtig rimpel-zand, Paumanok, door de golven bespoeld, Waar het sissend en dreigend geruisch der baren wordt gehoord, Waar de woeste oude moeder eindeloos krijt om haar verloren telgen, Ik, op den laten herfstdag, ging peinzend, zuidwaarts starende, Door mijn electrische Ikheid-zelve vervreemd van den hoogmoed, die mij mijn poëmen doet zeggen, Ik ging, en was vervuld van den geest, die onder mijn voeten in het zand zijn lijnen had getrokken, Ik dacht aan het bezinksel op den bodem van alles, ook op den bodem van alle zee, alle land, alle leven der wereld.
Van visch-gelijkend Paumanok uit, waar ik geboren ben, Wel gewonnen en opgevoed door een treffelijke moeder, Na in vele landen te hebben gedoold, vriend van menschen-drukke straten, Toever in Mannahatta , mijn stad, of op de Zuider-savanna's, Dan als soldaat in 't kamp, of dragend geweer en ransel, straks mijngraver in Californië, Boersch in mijn huis in Dakota's wouden, sober mijn maal met een dronk bronwater.
Paumanok, ook ik, Ook ik blies mij op als waterbellen in mijn najagen van hersenschimmen, dobberde op de onmetelijke golven des levens, werd aangespoeld op Uw kusten, Ook ik ben niet anders dan een op het zand geslingerd wrak, Ook ik laat mijn splinters op U achter, gij visch-vormig eiland.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek