Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Eenige oogenblikken later treedt een boersch dienstmeisje van vijftien a zestien jaren de kamer in. "Gerritje, je moest dat ontbijt eens aan kant maken." "Van kant moaken juffer? "Afwasschen bedoel ik." "De kummekes wisschen juffer?" "Ja, alles; en dan voor de koffie weer klaarzetten." "Da' kan'k niet juffer." "Kun je dát niet? Goeje hemel! Roep mevrouw Van Hake." "Mevrouw Van Oake roepen?
Alle krachten van zijn wezen dorstten naar een eenvoudig, boersch, ongegeneerd landleven; hij noemde dit "terugkeeren tot de natuur." Daarbij verlangde hij erg om ongestoord te kunnen denken en werken. Hij had veel geschreven tusschen de jaren 1750-56, maar in hem was toch 't gevoel dat hij 't meeste nog te zeggen had en zoo was 't ook.
Toen de teleurstelling: de Frankforter patriciërszoon, het dichterlijke wonderkind, stond hier maar matig in tel. Zijn uitspraak klonk boersch en men glimlachte als hij zijn taal doorspekte met spreekwoorden, bijbelsche beelden, krachtige oud-Duitsche uitdrukkingen, die hij uit kronyken had opgediept.. Zijn kleeren, waarvan hij hoogen dunk had, bleken van verouderden snit en ze zaten nogal slof.
Want deze is grof van detail, niet oud maar ouderwetsch, zonder phantasie, zonder uiting van levenslust, maar kleinzielig van gedachte, zonder vreugde, benepen en boersch. Een dracht van oude mannetjes en oude vrouwtjes,.... maar met dat al, of liever juist daarom, zeer interessant voor den student in volkspsyche, zoo dan al minder aantrekkelijk voor den eclectischen aestheticus.
De andere had een meer gëeffaceerd uiterlijk, een beetje boersch en gegeneerd. 't Was vreemd, maar het gelaat van den eerste kwam den heeren Bollekens niet onbekend voor. Die blonde snor, die geestdriftige oogen, waar hadden zij die wel meer gezien? En 't eigenaardigste was, dat de man van zijn kant oolijk glimlachte, als waren ook hèm die heeren niet heelemaal vreemd.
De Muziek begon te spelen liefelijk en schoon, zoodat ik onwillig mee neuriede, met beweging van mijn hand op de maat, iets dat Nadaniël mij verzocht na te laten, nademaal men 't in Amsterdam niet doet, en men mij licht voor boersch of onopgevoed kon houden.
Half steedsch en half boersch, half fier en half lokkend, met eenen gullen, ietwat dartelen lach steeds gereed om de rijpe lippen en in de vroolijke oogen, was zij juist het slag van schoone, waarvoor een gezonde achttienjarige jonkman in eenen draf zijn zieleheil zou hebben willen verspelen.
Maar zij was niet bizonder op meneer François gesteld, dien ze erg boersch vond ondanks zijn kwasi-heerenachtigheid, en innemend glimlachend wendde ze zich al spoedig rechts en links, haar beleefdheidsgunsten plichtmatig verdeelend tusschen al de andere leden.
De Onterfde Ridder weigerde iedere andere hulp, dan die van zijn eigen schildknaap, of liever dienstbare, een man van een boersch uitzicht, die gewikkeld in een mantel van donkerkleurig vilt, en zijn gezicht en hoofd half begraven in een Normandische muts van zwart bont, even onbekend scheen te willen blijven als zijn meester.
Van visch-gelijkend Paumanok uit, waar ik geboren ben, Wel gewonnen en opgevoed door een treffelijke moeder, Na in vele landen te hebben gedoold, vriend van menschen-drukke straten, Toever in Mannahatta , mijn stad, of op de Zuider-savanna's, Dan als soldaat in 't kamp, of dragend geweer en ransel, straks mijngraver in Californië, Boersch in mijn huis in Dakota's wouden, sober mijn maal met een dronk bronwater.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek