Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Nu zorg ik, dat de koning hen hier vindt, Opdat hij met waarschijnlijkheid vermoede, Dat zij het waren, die zijn broeder doodden. MARCIUS. Wat draalt gij met vertroostend mij te helpen Uit dit vervloekt, met bloed bezoedeld hol? QUINTUS. Een vreemde schrik beving mij; 't kille zweet Loopt tapp'lings langs mijn rillende gewrichten; Mijn hart vermoedt meer dan mijn oog kan zien.
Zijne stem klonk teeder en vertroostend, en toch was het, alsof met moeite weerhouden tranen de woorden onverstaanbaar maakten.
De ontdekking was vertroostend voor my. Ik vond de spijs flaauw, maar niet gants onsmakelijk, en kon er my meê onderhouden. Het gedierte was schuw en vlood voor my.
Krampachtig sloot hij de handen om de armen van zijn leuningstoel, en Adelgonde, diep bewogen met hetgeen haar vader moest lijden, gaf hem een dronk water; sloeg haar arm om zijn hals, en hem vertroostend aanziende, zeide zij zacht: "Maar die goede lieve moeder had u immers eene dochter geschonken? en die dochter heeft u immers lief?
Die woorden klonken vertroostend voor den jongeling in wiens binnenste gedurig eene stem sprak: Gij hebt den dood van Toon en zijn makker verhaast. Ja Grietjes woorden verlichtten zijn gemoed, maar ook zij brachten hem tot het levendig bewustzijn, dat de zegen des Allerhoogsten niet rust op de ongeoorloofde middelen, waarmee men een goed doel meent te bereiken.
Hij had gelijk, dacht zij. De mandolinespeler minde Giannita. Dezen avond was Giannita thuis bij haar moeder, anders woonde zij nu in het zomerpaleis. Donna Micaela had in dit opzicht haar wil doorgedreven, nadat don Ferrante zoo lastig was geworden. Maar wie het dan ook gold, het mandolinespel behaagde donna Micaela. Het klonk zoo liefelijk, zacht en vertroostend.
Zondag hebben we samen gekerkt in de kapel van 't Diaconessenhuis alhier. We hoorden er een heerlijke preek van ds. Kammerer over Hebr. 10: 19-25. Hij sprak over den geopenden hemel, en waartoe deze roept. Zijn woord was eenvoudig, vertroostend en zeer getrouw. Bij 't laatste vers merkte hij op: hierbij zijn wij tegenwoordig in grooten nood.
Wat Marie had gevoeld toen haar eenig eigendom door den hebzuchtigen Jolles was ter veiling gebracht; wat zij had gevoeld, toen hij haar, op eene aanmerking daarover, de deur had gewezen; wat er toen in hare ziel was omgegaan, 't laat zich moeielijk beschrijven; maar zeker is het, dat zij nog bitter stond te schreien, toen de brave Peter haar vertroostend toesprak, en haar op de gulhartigste wijze bescherming en huisvesting aanbood.
Hij riep hem vertroostend toe: »Als uw kracht niet toereikend is, dan vinden wij er wel iets anders op!" en nam daarmede afscheid. Vervolgens schreef hij aan Barine's kamervrouw en den lijfslaaf van den gewonde voor, wat zij moesten doen, beval den poortwachter iederen bezoeker, wien ook, met uitzondering van den arts, den toegang te weigeren, en kwam eindelijk weder in de open lucht.
En ze trekken u weer, tot ge eindelijk uit uw hoek uitkomt, of uit uw legerstede weer opstaat, en ja, dan is uw eerste gang weer naar die kristallijnen vensteren, om in die pracht en in dien glans van Gods vertroostend aangezicht u weer te verlustigen, en uw ziel leeft weer op. Soms bestelt God de Heere daartoe een helpende hand.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek