Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 november 2025
"Ik ga eerst even naar het postkantoor om te kijken of er ook brieven zijn, en dan naar Castle Hill; het uitzicht is er zoo mooi, en ik voer de pauwen zoo graag. Ben je er wel eens geweest?" "Dikwijls, maar dat is al jaren geleden; ik heb er dus niets tegen om er nog eens heen te gaan." "Vertel mij nu eens alles van jezelf.
"Ja," snikte Meta wanhopig. "Vertel het mij dan gauw; schrei niet zoo; ik kan alles beter dragen dan dat. Voor den dag er mee, kind." "De de gelei wil niet stijf worden, en ik weet niet wat ik beginnen moet."
"Nu, nu, vertel verder, vertel verder!" Dat Alexander niet toegaf en Napoleon den oorlog verklaarde was allen naar den zin. Toen Napoleon met zijn leger, bestaande uit twaalf verschillende nationaliteiten, Duitschland en Polen in beweging bracht, heerschte er een ademloos zwijgen. Mijn vriend, de Duitscher, bevond zich in het vertrek. "Wees toch stil!" riepen de anderen.
Marie! fluisterde Frédérique zacht... Toe zeg me: is er iets, kan ik iets voor je doen, vertel het me dan... Ik zie toch wel, dat je over iets verdriet hebt; waarom schroef je je dan op? Marie stond op en wendde het gelaat af... Ach, wel neen, Freddy, verbeeld je toch niet zoo iets!
"Maar dat is alles voorbij." "Daar ben ik blij om, ofschoon ik het u niet zou geweigerd hebben. Mijn Hermoine zou al een heel curieuse non geweest zijn." "Ja, zij zal een betere bruid zijn," lacht het meisje, tot haar onderwerp terugkeerend. "Maar ik vertel er u niets van, tenzij gij met mij dineert, en dan nog pas na het diner. Zie! Uw geleide is afgestegen.
"Och, ik ben minstens een dozijn dadels schuldig, en je weet, ik kan ze niet betalen, voor ik geld heb, want Moeder heeft me volstrekt verboden iets op rekening te koopen." "Vertel mij de heele zaak eens. Zijn dadels nu in de mode? Vroeger waren het "balletjes," en Meta trachtte haar gezicht in de plooi te houden, want Amy zag er hoogst ernstig en gewichtig uit.
Voor een oogenblik verhief zich zulk een luid glimlach onder de menigte, dat de voorzitter den hamer moest gebruiken. "Nu, mijn jongen, vertel ons al wat er is voorgevallen. Zeg het in uw eigen taal; sla niets over en wees niet bang." Tom begon.
Wanneer ik U die historie vertel, zal ik U meteen bewijzen hoedanig de dwaasheid is van degenen, die zoo denken en hoe die nog grooter is van hen, die zich machtiger geloovend dan de Natuur, meenen door fabelachtige proefnemingen te vermogen wat dezen niet kunnen en zich inspannen daartoe aan anderen hun aard te ontnemen, terwijl het karakter van dezen er niet naar is aangelegd.
Maak nu dien brief open en vertel mij wat er in staat." De secretaris gehoorzaamde. Nadat hij zich met den inhoud van den brief had bekend gemaakt, zette hij echter een zeer bedenkelijk gezicht en zeide, dat het schrijven eene zaak van het uiterste gewicht betrof, die in het diepste geheim moest behandeld worden.
Het roodborstje was niet schuw voor Johannes. Het vloog op zijn arm. Dat was juist als vroeger. Het moest toch Windekind zijn, dat blauwe wezen. 'Vertel me eens hoe je heet, jongetje, zeide Windekind's stem. 'Kent gij mij niet? Weet ge niet, dat ik Johannes heet? 'Hoe zou ik dat weten? Wat beteekende dat? Het was toch die bekende, zoete stem, het waren toch die donkere, hemeldiepe oogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek