Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
Twee jaren en eenige maanden waren sedert verstreken. Het was op een avond in de maand Mei.
Eindelijk was de tijd zijner regeering verstreken; hij gaf het Kapitool en het groot-zegel over aan Kellogg, en ontving als belooning den titel van gouverneur, en de waardigheid van senator te Washington, met al de voordeelen en emolumenten aan die hooge waardigheid verbonden.
Toen er 18 maanden van hunne censuur verstreken waren, legde Plautius zijn ambt neer; Claudius daarentegen bleef in functie, om de groote bouwwerken, die hij onder handen had, de via Appia en de aqua Appia, af te maken. Als belooning verwierf hij de ornamenta triumphalia. Munatii no. 4.
Op dit oogenblik was zijn schoonheid, door zijn fierheid verhoogd, schitterend, en alsof hij evenmin vermoeid als gekwetst kon zijn, was hij, na de vreeselijke vier-en-twintig uren, die verstreken waren, blozend en frisch. 't Was misschien van hem, dat later een getuige voor den krijgsraad zeide: "Er was een opstandeling, dien ik Apollo hoorde noemen."
Was deze tijd verstreken, dan zou hij de noodige stappen doen, om in Johannesburg de filiale op te richten. Wel was het oorspronkelijk zijn voornemen geweest, om veertien dagen op Vredenoord te vertoeven, en den overigen vakantietijd te besteden voor een reis naar de belangrijkste punten in de Transvaal en de zusterrepubliek, den Oranje-Vrijstaat.
Ze sloot hare oogen, trok zich geheel terug in de mooie fluweelen van een violetten nacht, ging er droomend de purperen beelden na, die onder de vleiing van Sörge's licht-roerende lippen opwiegden gelijk een sombere gloed. Wanneer de natte wolk verstreken was, raakte hij, met zijn eenen vinger, de tipjes van hare wimpers. Ze ontwaakte. Ze blikte rond.
Maar toen de maanden van zijne verbanning bijna verstreken waren, toen de lente in het land kwam en de natuur om hem heen begon te groeien en te bloeien, toen scheen het, of ook in Balins hart een nieuw leven ontwaakte, dat hem aanspoorde tot daden van roem en dapperheid, grootscher en schooner dan hij nog ooit volbracht had.
Vere wilde haar bedaren: Wat zijt ge toch onredelijk, liefje! Eer een maand verstreken is, hebben we weer dien goeden Simon bij ons. Hij heeft immers niets misdaan, hoegenaamd niets! Hij is te goed, hij heeft zich met eene verdachte zaak laten inschepen, hij weet niet wat slecht is .... Zij nu maar rustig. Ho! ho! En is dat daar altijd donker waar hij is? En zijn daar ratten? Onzin!
Daar de school voor het oogenblik ledig stond, werd die ons ten gebruike afgestaan; wij gingen allen te zamen aan den arbeid, zetten de tafels en banken op zij, en maakten zoodoende ruimte voor onze hangmatten en veldbedden. Maar het souper: dat is een lastig ding! De tijd is verstreken, en de dorpelingen hebben geen lust, weer aan het werk te gaan.
Dienzelfden avond nog, ja volgens het verhaal van Pasquerel, voor er een uur verstreken was, viel de man in het water en verdronk. In de verklaring van Pasquerel wordt de vermaning van Jeanne natuurlijk een profetie, een van de vele bewijzen voor haar helderziendheid, haar bovenmenschelijkheid. Maar ook teruggebracht tot het gewoon menschelijke behoudt de episode voor ons haar waarde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek