Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Akelig en wanhopend weerklonk het van tijd tot tijd door den stillen nacht; de Haranen schoven dichter bijeen rondom de wachtvuren; de vrees voor spoken deed hun vroolijk gesprek verstommen.
Gij ziet wel, dat de openbaringen van den geest onwederroepelijk zich moeten vervullen; en alle tegenstand ijdel en nutteloos is." "Ja, heer oom, ten mijnen opzichte is de verwezenlijking zijner openbaringen bereikt door geheimzinnige wegen, wier onfeilbaarheid mij doet verstommen."
Toen stiet de trompet van Tom Turner eene machtige fanfare uit, die zich over de Chineesche hoofdstad uitstortte en de laatste harmonische tonen der vliegers deed verstommen. Maar daarom werd het schieten niet gestaakt. Daarmede gingen de Chineezen volijverig voort.
Een oogenblik van vreeselijke ijzing deed de gewapende aanschouwers verstommen, die gedurende eenige minuten geen vinger verroerden anders dan om zich te kruisen. Het eerst liet Locksley zijn stem hooren: "Verheugt u, schutters! het nest der tirannen is uitgeroeid!
Het optreden van deze jonge vrouw is een wonder. Wanneer de hevigste tegenstand van de leiders is gebroken, groeit de geestdrift van het volk. Zij is als Debora, van wie het boek Richteren ons verhaalt. Zij verzamelt de dapperen, zij geeft het teeken tot den strijd, zij bezielt en voert aan. Haar invloed is natuurlijk ook reinigend: in haar leger verstommen de vloeken en wordt weder gebeden.
Het was ongelooflijk. Het was om te verstommen van verrassing en bewondering beide; en werkelijk, ik vond geen woord om uit te drukken wat ik gevoelde. Een oogenblik liet zij zich deze zwijgende bewondering welgevallen, en genoot zeker in stilte haar dubbelen triomf, maar plotseling riep zij half lachend, half knorrend: "Gij zijt galant, dat moet ik zeggen!
Maar laster niet mijn trouwsten, mijn verraderlijk vermoorden vriend, of ik zal gebruik maken van mijn regt en mijne magt om voor altijd die tong te doen verstommen, die laag en lafhartig een gehaten tegenstander bespuwt, nu hij niet meer in staat is zich te verdedigen!
Hij moest zijn preek voorlezen. Toen kwam een gedachte bij hem op, die de woorden deed verstommen op zijn lippen. Hij dacht er aan, dat het voor 't laatst was, het hem vergund zou zijn, daar te staan en Gods eer te verkondigen. Voor 't laatst! Dat trof den predikant zóo, dat hij den brandewijn en den bisschop vergat. Hij moest de gelegenheid aangrijpen en van Gods eer getuigenis afleggen.
Het smartelijke gevoel van misverstaan en onrechtvaardig veroordeeld te worden, paarde zich nu aan de vrees voor het schrikkelijk lot, dat de alvermogende vrouw, wier heldere geest nu door lage jaloezie en den wrok van een gekwetst moederhart beneveld werd, over haar kon doen komen, en deed haar geheel verstommen.
En nu begon het eentonig gepiep van den krekel, dien geen menschelijk vernuft kan doen verstommen. Bij dit alles kwam nog het spookachtig getik van een houtworm in het beschot bij het hoofdeinde van Toms bed, dat hem deed sidderen. Immers, het beteekende dat iemands dagen waren geteld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek