United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ook de gedachtengang beweegt zich veelal in wonderlijke associaties, zoodat men, ook wanneer men ieder woord verstaan meent te hebben, toch niet altijd weet, wat de dichter zeggen wil, en zich dikwijls niet onttrekken kan aan den indruk, dat de duisterheid gewild is, omdat de dichter zich nu eenmaal heeft voorgenomen, apart te zijn.

"Al had ik u verkeerd verstaan," zeide Adeelen: "dat was geene zaak om daarover alarm te maken, althans daar wij allen meer of min door den wijn verhit waren." "Veroorloof mij, u te doen opmerken," zeide de Abt, "dat noch de edele Olderman, noch ik, noch Broeder Syard eenigszins de grenzen eener betamelijke welvoeglijkheid zijn te buiten gegaan."

»En wij zien elkander weer," liet zij er troostend op volgen, »en in de eeuwigheid zullen uwe oogen wijd open zijn en wij zullen dan verstaan en doorzien, wat in dit aardsche leven voor ons raadselen waren!" Zij hield een oogenblik op, om nieuwe kracht te verzamelen. De grijsaard bedekte het gelaat met de handen.

Tante had gedurende deze flauwe herinnering altijd door ongeloovig het hoofd geschud. "Nu, dat weet ik dan niet," zei ze daarop; "dat weet ik dan niet; ik weet wèl dat het mooi was om hem te zien; ik kon er niets van verstaan, dat voelje, Klaar, want het was alles Latijn... of was het ook Grieksch, Vernooy?"

Al wat ik nog aan lieven en aan leeven te geeven heb, 't is al, 't is al voor U, maar om Uw lieven wille kan ik geeven den menschen méér aan liefde, dan tot Schoon zij mij al niet danken of verstaan te lieflijker glanst mij Uw glimlach aan.

55 Zijt gij zoo spoedig verzadigd van die bezittingen, om der wille van dewelke gij niet schroomdet de schoone Vrouw te verschalken en haar daarna te mishandelen? 58 Tot eenen zoodanige maakte ik mij als zij zijn, die, door dat zij niet verstaan dat wat hun is toegevoegd, als het ware onthorend staan en niet weten te antwoorden.

»Dienst nemen!" riep de Engelschman met meewarige verwondering, »gij! hoe moet ik dat verstaan, toch geen soldaat worden?"

Dat is de oorzaak van eene onverbreekbare vriendschap, die ons verbindt, eene vriendschap, welke wij met ons bloed bezegeld hebben, dat wil zeggen: dat wij ons zelven eene kleine verwonding aan den voorarm toegebracht hebben en dat wij dit wondje uitgezogen hebben, wel te verstaan hij het mijne en ik het zijne! Voortaan zijn wij, Tonaïa en ik, vrienden tot in den dood!

Daar ik mijzelf ook tot deze laatsten moet rekenen, is eene korte verklaring op dit punt noodzakelijk. Onder rechtsbewustzijn meen ik te moeten verstaan, naar de omschrijving die Prof.

Haar ken je goed verstaan; ze spreekt zoo duidelijk, is ’t niet?” „Nou! Maar hij is van de tand