Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Nu verschrikten zij eenigszins en sprongen ijlings in het kastje van de vensterbank.
"Ja," antwoordde Tom, "maar dat zal ons niet beletten goddeloos te worden; als ik even hard van hart wordt als die Sambo en even goddeloos, zal het niet veel verschil maken hoe ik zoo word. Het is zoo te wezen dat is het waar ik angstig voor ben." De vrouw zag Tom aan met een woesten verschrikten blik, alsof eene nieuwe gedachte haar getroffen had.
En alleen daarvoor al deze kwellingen, al deze ellende....Het geheele leven opgeofferd....Moeten wij nog ver rijden, Michailo?" vroeg zij den schrijver om deze gedachten, die haar zelf verschrikten, van zich te weren. "Van het naaste dorp nog zeven werst." De wagen reed over een brug. Over deze brug ging juist een troepje vroolijk babbelende boerenvrouwen met korenschoven op de schouders.
"Neen, hij is een Engelsche ridder, en ik hoop, dat de tijd nog eens zal komen, dat gij zult zeggen, dat hij een edelman is, uw achting waard." "Dat is hij nu reeds! Hij redde uw leven voor de messen van die wreede Hollandsche vrijbuiters," zegt het meisje plotseling; daarna mompelt zij op verschrikten toon; "En ik zette Papa er toe aan, den prijs op het hoofd van uw redder te verhoogen.
Het gelaat van een haveloozen bedelaar, die haar in Nice verschrikt had, zag haar plotseling dreigend aan. En met iedere seconde wisselde het vizioen van omgeving en van personen. Zij wierp het laken, dat zij over zich heen had getrokken, van zich af, want een klam zweet parelde op heur gelaat en op haar hals. Doffe geluiden troffen de geprikkelde zenuwen van heur gehoor en verschrikten haar.
Don Quichot liet hem loopen, zonder aan eene vervolging te denken; want bij den val was den verschrikten barbier zijn bekken van het hoofd gevlogen en lag nu als goud in de zon te blinken. Don Quichot beval zijn schildknaap, den helm op te nemen, en Sancho Panza gehoorzaamde, terwijl hij zeide: "Waarachtig, een heel goed scheerbekken, en onder broeders zijne acht realen waard."
Eline lachte luid en haar luide lach, de schelle woorden van haar opgewonden stem, die als de uiting eener zenuwachtige extaze was, verschrikten Ben. Hij bleef haar met groote oogen en open mond aanzien. Maar zij lachte steeds. O, hij begrijpt er niets van, de kleine man! Niet waar, je begrijpt niet wat tante raaskalt! Maar het is heerlijk zoo te raaskallen!
Juist terwijl zij spraken, brak het gordijn door, en de glimwormen vlogen in de oogen, ooren, mond en neus van den verschrikten Jimpachi. Twintig dagen lang schreeuwde hij luid om vergiffenis; maar hem werd geen vergiffenis geschonken.
En toen de slag kwam, geheel buiten zijn schuld, hun werk, het gevolg hunner goed gemeende, maar roekelooze bemoeiingen, verschrikten zij en deinsden terug en lieten hem los, inplaats van hem bij te staan zooals hun plicht was, lieten hem wegdrijven in de woelige zee: het leven in de verbanning, zij die hem zoo goed kenden, die wisten hoe zeer hij was ontwricht, hoe rust-behoeftig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek