Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Daarover weer een smalle ceintuur. Twee afhangende linten, op de plaats gehouden door een paar dikke zilveren platen, vormden een centrale versiering, en daaraan hing een franje van leeren reepen, met zilveren munten eraan bengelend. Enkele andere boerenvrouwen, die we zagen, waren precies gekleed als tooneelprinsessen.
Wie zou anders zorgen voor het luiden der klokken of het bereiden der geneesmiddelen voor de boerenvrouwen, of wie zou brood geven aan de armen van het klooster? En fra Felice koos zich een cel in een verborgen hoekje en bleef in het klooster wonen, zooals hij altijd gedaan had. De koopman, die het klooster gekocht had, kwam er nooit.
"De boeren, die voor den Zondag thuis waren, hadden daar in groote groepen gestaan, feestelijk gekleed met hun roode doeken om den hals. Boerenvrouwen die naar de kerk gingen, waren voorbij gestroomd in groene rokken en gele halsdoeken. Een paar in het wit gekleede vreemdelingen hadden bij de balustrade gestaan om den Etna te beschouwen.
Trouwens ook thans zijn de christelijke boerenvrouwen in Herzegowina de vlijtigste wezens, die men zich kan voorstellen. We kwamen ze herhaaldelijk tegen, terwijl ze ijverig breiden. Dat doen ze onder het gaan naar het veld en ook wel onder het dragen van zware lasten.
Niettegenstaande ik zooveel mogelijk in de achterhoede gebleven was, kwam ik daar toch ten slotte te gelijk met het groot gezelschap aan, en als een bewijs hoe allen onder den indruk waren van het troostelooze landschap, dat we gedurende den ganschen dag gezien hadden, dient wel dat al wat fotograferen kon onmiddellijk onder uitroepen van: "wat is dat hier lief!" zich haastte om die geiten, die stallen en een paar zeer vierkante noorsche boerenvrouwen, die aan 't melken waren, aan de vergetelheid te ontrukken.
Daardoor worden de nationale versierselen door vele boerenvrouwen of meisjes bij hooge uitzondering gedragen en neemt het stemmige en eenvoudige er toe. Doet het costuum hier, zoowel als elders in Zeeland, aan den invloed van den rijken adel denken, ook in de volksspelen ziet men daarvan bewijzen.
Telkens trachtte zij mij over te halen om in Zuid-Afrika te blijven, totdat daar deze strijd gewonnen zal zijn. Zij was van meening, dat de Afrikaansche vrouw, vooral de Boerin, het kiesrecht maar behoeft te wenschen, om het in Zuid-Afrika een voldongen feit te doen worden en zij meende, dat ik, als Hollandsche, in staat zou zijn, die Boerenvrouwen te overtuigen.
Wat Kollontay en anderen mij vertelden, kwam geheel overeen met mijn eigen indruk van wat de revolutie voor de vrouwen in Rusland had gedaan. Onder de arbeidsters en de boerenvrouwen was een groot ontwaken. Zij genoten de bevrijding van het enge gekluisterde leven en het inzetten hunner eigendommelijke krachten en gaven in het wijde maatschappelijk arbeidsveld. Ik begreep de uitdrukking van Boecharin, die ik een poosje geleden in een artikel over een arbeidsterskongres gelezen had. »In de menschenwereld wordt een nieuw wezen geboren«. En ik begreep, wat mij van verschillende kanten werd meegedeeld, hoe de frissche geest, de moedige wil en de spontane overgave van duizenden en duizenden vrouwen een der sterkste krachten zijn, die zoowel de Sowjetinstellingen als de communistische partij thans dragen en een algemeene inzinking verhoeden. De mannen zijn lang voor de vrouwen in de revolutie telt iedere dag voor weken of zelfs maanden in den strijd gegaan; er is
En alleen daarvoor al deze kwellingen, al deze ellende....Het geheele leven opgeofferd....Moeten wij nog ver rijden, Michailo?" vroeg zij den schrijver om deze gedachten, die haar zelf verschrikten, van zich te weren. "Van het naaste dorp nog zeven werst." De wagen reed over een brug. Over deze brug ging juist een troepje vroolijk babbelende boerenvrouwen met korenschoven op de schouders.
Als de meeste boerenvrouwen zijn zij leelijk, en nog grover geworden door zwaar werk en een overvloedigen kinderzegen. Haar kleeding bestond uit een zeer wijde, lange broek, een soort rok, die aan de kanten open was, een loshangend jakje en een grooten tulband met een korten sluier, die den hals bedekt. Uit wat ik van haar ondergoed zag, maakte ik op, dat dit nooit werd gewasschen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek