Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Zijn stemgeluid was hard en snijdend, zijne bewegingen waren, in tegenstelling met de afgemetenheid van den geheelen Egyptischen hofstoet, bijkans overdreven levendig. De houding van zijn metgezel was een koning waardig, doch tegelijk bevallig. Zijn geheele wezen verried, dat hij veel met de edelste Grieken verkeerd had.
"Ik dank u, zeer goed," antwoordde zij. Haar gelaat droeg sporen van vermoeidheid; daarop ontbrak die levendigheid, die zich nu eens in een lach, dan in den glans der oogen verried; maar eenmaal schoot er toch een straal uit haar oogen tot hem over, en al werd dit vuur dadelijk gedoofd, hij was er toch werkelijk door beloond. Zij zag haar man vragend aan, of hij Wronsky ook herkende.
Vooruit!" Toen Anna Dolly's mager, uitgeput gelaat zag, dat in de fijne rimpels ietwat met stof was bedekt, had zij grooten lust haar gedachten uit te spreken, maar in het bewustzijn dat zij zelf, zooals ook Dolly's blik verried, schooner was geworden, zuchtte zij en begon over zich zelf te spreken. "Ge ziet mij zoo aan en denkt zeker, of ik in mijn toestand gelukkig zijn kan?
Rondom waren de boomen geheel met rijp overdekt. Wijd en zijd hoorde men niets dat de aanwezigheid van menschen verried; alleen ravengekras liet zich hooren.
Natuurlijk sprak hij met geen zijner kameraden van zijn liefde en verried ze ook niet bij de vroolijkste feestgelagen, te meer daar hij nimmer zooveel dronk, dat hij de heerschappij over zich zelf verloor, en als eens iemand onbedacht op zijn liefdesbetrekking zinspeelde, wist hij hem spoedig den mond te stoppen.
Mag ik het genoegen hebben u te presenteeren meneer De Witt, ambtenaar aan het ministerie van Buitenlandsche Zaken!" André boog beleefd, maar de uitdrukking van zijne trekken verried, dat hij de plechtigheid wat overdreven vond. Het jonge meisje keek hem onverschrokken aan, en vroeg met een allerliefst air van nederbuigende vriendelijkheid: »Bevalt u de soirée, meneer?" »Uitstekend, freule!"
Zijn open oog vertrok, en wemelde onbestemd, In blikken, die, of 't waar, het daglicht níet verdroegen; En 't hart verried eene angst, die heel zijn borst deed zwoegen. 't Zij dat de Godswraak door die stoute taal verstoord, Hem aangreep op de stond, of 't uitgesproken woord Den boezem siddren deed die 't voortbracht, en vertsaagde,
Hij verried ze op zijn voorhoofd. Geen overbodig woord echter kwam zijne stelling storen. Geen woord vergat hij, dat haar staven kon. Maar hij was niet volmaakt: hij bloosde. Ernest keek hem angstig aan. Hoe groot vertrouwen hij ook in Rupert's berekeningen stelde, het avontuur kwam hem algelijk zeer gewaagd voor.
"Da's niet waar!" zei het vroolijke meisje, "want ik heb den jongen al 'ezien met 'et haas. Maar waar zijn de hoenders, Teun?" "Ik heb er geen te pakken kennen krijgen!" zei Teun de Jager; maar hij gevoelde dat zijn gezicht hem verried. "Toch niet, Sij!" voegde hij er bij, toen deze hem ongeloovig aanzag. "Al waar, maat?" zeide zij, en greep naar de tasch om zich te overtuigen.
Bij zijne intrede in de zaal onderbrak hij zijnen stap, als verraste de tegenwoordigheid van Dakerlia hem pijnlijk. Hij schouwde haar zoo diep in de oogen dat zij beefde onder zijnen blik; maar dan, zijne ontsteltenis meester wordende, ging hij tot de jonkvrouw, reikte haar de hand en zeide met eene stem, die eene uiterste moedeloosheid verried: "Dakerlia, gij zijt terug van de reis?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek