Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Het zijn meestal vrouwen en jonge meisjes, die het toestel in beweging brengen, een bezigheid, waarmee ze haar loopbaan van lastdieren aanvangen. De man brengt de copra aan, de gebruinde en gestampte kokosnoot, zamelt de olie in en maakt met een vlam de pers van den molen warm, maar hij vermoeit zich niet.
"Karel," gaat de Prins voort, alsof hij die woorden niet gehoord heeft, "zeg den Heer Van Zuijlestein, dat ik hem verzoek hier te komen. Ik moet hem spreken." Terwijl de kamerdienaar het bevel van zijn jongen meester volbrengt, leest deze nogmaals den brief over. 't Is of de lezing hem vermoeit; toen hij gedaan heeft, houdt hij de magere, witte hand voor de oogen en blijft in gepeins zitten.
Door de oeffeningen en vermaken van deezen dag vermoeit zynde, gaf ik myne Negerin een teeken, dat ik trek tot slaapen had; zy begreep dit op eene wonderlyke manier; want my dadelyk om den hals gevat hebbende, drukte zy my op de lippen den vuurigsten kus.
Niet naar hetgeen die anderen zeiden, maar naar dat wat de eenzame dacht. "Als ik rijk was, ik stak geen hand meer uit, ik keek naar 't veld niet om. De boer lijkt wel mal, dat hij zich er nog om vermoeit. Als die boerderij van mij was. Ik zou de knechts wel voortjagen. Ze moesten eens bij me komen om hooger loon! en zijn paarden te sparen! Met de zweep voortjagen zou ik ze.
»Die ze weten te overwinnen, als ze niet onoverkomelijk zijn," antwoordde Banks. »Welnu, geef dan raad!" »Wat is het geval, mijn waarde Munro. Al die trekdieren, die de kapitein opsomde, dat loopt, dat trekt, dat sleept, maar dat vermoeit zich ook. Daarenboven zijn ze koppig, weerspannig en hebben vooral veel voedsel noodig.
Het is waarlijk, of de menschen van dag tot dag luier worden." "Waarlijk, mijn waarde voogd," zeide Madzy: "gij overhaast u te zeer. Al ware de Hollandsche vloot in het gezicht, gij zoudt nog altijd tijdig genoeg komen. Bedenk toch, dat zoo gij u thans reeds zonder noodzakelijkheid vermoeit, gij uw krachten verloren zult hebben, wanneer u die het meest te stade zult komen."
Als we 't waagden, uit medelijden met het zwoegende muildier, of omdat ons het aanhoudend in den zadel zitten vermoeit, af te stappen, zouden we geen twintig schreden kunnen gaan, zonder neer te vallen, en hoogst waarschijnlijk niet eens kracht genoeg hebben om weer op te stijgen, zonder de hulp van onzen gids.
En toch, ondanks die rust en die veiligheid, komt die kalme, vlakke streek ons na de eerste twintig werst eentonig voor, en wij verbeelden ons, dat het rijden hier ons veel meer vermoeit dan onze tochten door de bergen. En dan die zon, en dat stof!... Kort daarna kwamen wij behouden te Prjevalsk.
Wild Van woede en vrees, die in de ontstoken nieren lilt, Schuimt de ever voort, en door de breedst-gewassen varen, Het rankrigst kreupelgroen, de dichtste hazelaren, En breekt een hollen gang door 't ruige struikgewelf. Maar in zijn listig pad vermoeit hy slechts zich-zelf: De veilige eenzaamheid is dáar ook slechts gedroomd.
De wooning van BONNY had zeer veel gemak; zy was met paalwerk omringd, en bestond uit vier zeer nette vertrekken. De Colonel nam aldaar zyn intrek. Den 6den, scheen al het volk uittermaten vermoeit te zyn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek