Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 juni 2025


Verliest de toornige zijn heerschappij over het verstand, dan spreekt men van ~woede~. Gaat deze woede met groot getier of heftige bewegingen gepaard, dan gebruikt men ~razernij~. ~Drift~ is een snel opkomende opwelling van toorn, die evenwel spoedig weer voorbij gaat. In zijn had hij bijna zijn besten vriend vermoord. Hij wilde uit niet met ons meespelen.

De weg, dien we gereden hadden, was slechts bij gedeelten mooi, want witte berken vervelen op den duur, als ze door geen ander hout worden afgewisseld en een meer met dennen er om heen verliest zijn bekoorlijkheid, als twee uur lang geen verandering in het landschap komt.

«Goddank! Nu zullen we melk krijgen en boter en kaas op de tafel! Dat was een goede ruil!» «Ja, maar de koe heb ik weer tegen een schaap ingeruild.» «Wel, dat is des te beterantwoordde zijn vrouw, «je denkt ook altijd aan alles; voor een schaap hebben wij gras genoeg; schapenmelk en schapenkaas en wollen kousen en wollen rokken! Dat geeft de koe niet, zij verliest haar haren maar.

Daar heeft Wolfgang in een te laat gevoelde opwelling Charlotte gekust. Zij biecht het eerlijk aan haar verloofde, die bijna zijn geduld verliest; en nu moet ze vriend Wolf door koelheid van zich houden. Als ze 's avonds voor haar deur zit, brengt hij haar een ruiker. Ze legt dien onverschillig naast zich neer. Hij begrijpt en gooit den ruiker op straat.

Dit zou een uitlegging kunnen zijn voor de afnemende maan, daar het den indruk geeft, dat deze iederen dag van de 14, welke de tweede helft van de maanmaand uitmaken, een gedeelte van zichzelf verliest. Typhon vond het lijk van Osiris bij volle maan; op deze wijze zou het verscheuren van zijn ledematen bij 't afnemen der maan begonnen zijn. Primitieve denkbeelden over de maan.

Ja maar in de stad verliest men zichzelven, men moet zich terugvinden in de vrije velden en bosschen. De stad! eenzaam en stil is het leven hier. Wat ziet of geniet men hier? Hoe vroolijk en druk en heerlijk is de stad! Hoe gelukkig is het, onder de menschen te wonen! Zijt gij tevreden met uw leven hier? Waarom zou ik ontevreden zijn?

"Vertrek!" zeide Arkel tegen de oude vrouw: "en beef, indien ik ooit weder bemerk dat gij uw plicht te buiten gaat, of de achting uit het oog verliest, die gij aan deze Jonkvrouw verschuldigd zijt."

Op het bepaalde uur de wisselplaats te bereiken, ziedaar het eenige waar de conducteur op doelt; of hij de passagiers onderweg verliest, of zij van de Impériale vallen en hals en beenen breken, of wel in de rotonde een beroerte krijgen, dat scheelt hem, zooals de oude Maerland zegt, niet een twint.

Wat is het effekt van de uitgebreide uitwerking van het natuurtafereel in het gedicht, vergeleken met het schilderstuk, de uitdrukking derhalve van eenzelfde inspiratie met verschillende middelen? Dat de schilder door den aard van zijn kunst gedwongen is tot eenvoudige natuurgetrouwheid, terwijl de dichter zich verliest in vormlooze oppervlakkigheid en het opsommen van conventioneele motieven.

"Menschen!" riep ik, met een krachtige stem: "gelooft dien man niet: hij is een schelm, een straatroover, van wien gij u verzekeren moest. Ik ben hier gekomen, toen zij beiden op den grond lagen: dit mes behoorde aan den doode, doch verliest geen tijd in onnut gepraat: de Heer Blaek is misschien nog te redden."

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek