Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 mei 2025


Als gij meent, dat ik het voor de soep medegebracht heb, dan vergis je je, want ik heb niet meer dan vijftien stuivers kunnen ophalen en ik reken op dit hout, om mij de vijf stuivers, die mij ontbreken, niet te duur door Garofoli te laten betalen. Dat zal dat stuk hout niet beletten; je moet ze toch betalen, ieder krijgt zijn beurt.

"Ik geloof, dat ik me niet vergis: 't was don Rafael Ibarra." "Jawel, don Rafael Ibarra!" riep de jongeman zwakjes. "Och, ik dacht dat u 't wist!" mompelde de militair op medelijdenden toon, toen hij zag wat er in Ibarra's ziel omging. "Ik veronderstelde, dat u..... maar laat u niet ontmoedigen! Hier kun je niet een eerlijk man zijn zonder 's in de gevangenis gezeten te hebben!"

"Heeft mijnheer goed geslapen?" vroeg Koenraad mij met zijne gewone beleefdheid. "Heel goed, mijn jongen," antwoordde ik, "en gij Ned Land?" "Als een os, mijnheer de professor. Maar ik weet niet of ik mij vergis, het is alsof ik zeelucht inadem." Een zeeman kon zich daarin niet bedriegen, en ik vertelde wat er gedurende hun slaap had plaats gehad.

Een oogenblik daarna kwam Front-de-Boeuf, die in zijne onmenschelijke wreedheid op de reeds verhaalde wijze gestoord was, en zich slechts met het geven van eenige noodige bevelen had opgehouden. "Laat ons zien wat de oorzaak is van dit vervloekt geraas," zei Front-de-Boeuf; "hier is een brief, en zoo ik mij niet vergis, dan is die in het Saksisch geschreven."

Maar in weerwil van deze gelijkheid met een vlinder, die zich zoo even op een grashalm heeft neergezet en gereed is de bonte vleugels weer te openen en verder te fladderen, benauwde een ontzettende vertwijfeling haar het hart. "Wellicht vergis ik mij! Misschien is het volstrekt niet zoo!"

Ik doe u toch geen verdriet door zoo te spreken? Ik wensch niets liever, dan dat ik mij vergis in Eline, en als ik haar langer ken, nietwaar...? Zij aarzelde het ronduit te zeggen: zij hield niet van Eline.

Dan moet gij alwetend zijn! Neen, maar ik heb geleerd na te denken. Zulke schurken verbergen zich natuurlijk alleen bij iemand, die even slecht is als zij. Wie is nu het slechtste schepsel in Ostromdscha? Meent gij den Mubarek? Geraden! En bij hem zouden zij zijn? Precies! Gij vergist u. Ik vergis me zoo weinig, dat ik bereid ben met u een weddenschap aan te gaan.

"Waarlijk," zei ik, na nauwkeurig te hebben toegezien, "ik zie een lang zwartachtig lichaam op het water drijven." "Een anderen Nautilus?" vroeg Koenraad. "Neen," antwoordde Ned, "maar als ik mij niet sterk vergis, is het een zeedier." "Zijn er walvisschen in de Roode Zee?" vroeg Koenraad. "Ja, mijn jongen," antwoordde ik, "soms ontmoet men ze nog."

Een zenuwkoorts komt niet plotseling op...." "Ik vergis mij niet," antwoordde de reporter. "Harbert heeft de kiem er van reeds in het bosch gekregen. Hij heeft toen den eersten aanval er van gehad. Komt er een tweede en voorkomen wij een derde niet.... dan is hij verloren!...." "Maar de schors van den wilgeboom."

Als ik mij niet vergis, herinner ik mij vele malen te hebben hooren verhalen, dat er eens een groot en rijk man leefde, welke onder de duurdere steenen, die hij bij zijn schatten had, een zeer schoon en kostbaar juweel bezat, dat hij om zijn waarde en zijn schoonheid eer wilde bewijzen en tot in der eeuwigheid aan zijn nakomelingen wilde nalaten.

Woord Van De Dag

wanordelijkheden

Anderen Op Zoek