Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Met doodsbleek gelaat staart de oude slotbewaker naar de late gasten. Hij maakt een kruis en ijlt in het vertrek van zijn heer. Daar wankelt een manlijke gestalte, door ouderdom en verdriet gebogen. De ridder snelt hem tegemoet. "Roland" klinkt het als een steunen van de verbleekte lippen van den burchtheer. Zwijgend houdt de late bezoeker den snikkenden ouden heer in de armen gesloten.
Wat al verschillende redenen tot blijdschap! En samen hadden ze nog dezelfde reden. Ze zouden weer voet aan land kunnen zetten, niet in een onbekend land, waar verbleekte bekkeneelen en doodsbeenderen van afschuwelijke gewoonten vertelden, maar in een land, bewoond door landgenooten en eene bevriende bevolking.
Want, zoo gij mij dwingt te vergeten, dat ik u het leven verschuldigd ben, en ik op geene hulp van uwe zijde rekenen mag, zoo zal ik van mijne eigene wapenen gebruik weten te maken." »Ik ben waarlijk nieuwsgierig, die te leeren kennen." »Waarom zou ik die voor u verbergen? Weet dan, dat ik en mijne vrienden, de priesters, in den oogarts Nebenchari een bondgenoot bezitten." Amasis verbleekte.
De gevangene beefde evenwel, en verbleekte, toen zij een voetstap op de trap hoorde, de deur van het torentje langzaam geopend werd, en een groot man, gekleed als een dier bandieten, aan wie zij hun ongeluk te wijten hadden, zachtjes binnentrad, en de deur achter zich toe deed.
Na verloop van eenigen tijd verbleekte de vuurgloed, en zwegen de stemmen onzer makkers: het werd nu volkomen stil. Het was mij evenwel niet mogelijk te slapen; maar tegen den ochtend viel ik toch, door vermoeidheid en uitputting, in eene soort van verdooving, die mij het bewustzijn van mijn toestand deed verliezen.
Zij boog zich langzaam naar zijn oor en fluisterde zacht eenige woorden; zij zag hem toen strak en onafgewend aan om den indruk harer woorden op hem waar te nemen. Hij verbleekte, wilde spreken, maar begon niet; hij liet haar hand los en boog het hoofd. "Ja, hij heeft het in zijn geheele beteekenis begrepen," dacht zij en drukte dankbaar zijn hand.
De jaren hebben mij in aanraking gebracht met veel schoons, waarnaast mijn eerste ontdekking verbleekte, boeken van een fijneren geest, die mij een diepe ontroering gaven; maar geen enkel dichtwerk was mij ooit zulk een openbaring als deze bladzijde van dit onvergetelijke boek in die onvergetelijke kamer.
Zij kon nauwelijks denken, haar gedachten waren als een verward kluwen in haar hersens; zij konde niets bepaalds voornemen, bevende hoopte zij; wat? dit wist zij zelve niet. Zij durfde zich niets beloven, en wilde zich niets weigeren. Zij verbleekte telkens en een rilling liep door al haar leden.
Zoodra hij de hand herkende verbleekte hij, maar hij bleef toch bedaard en zette een schertsenden woordenstrijd voort met eene dame, die tegen over hem zat. Eene korte poos later miste men hem uit den kring. In zijne kamer alleen zijnde opende en las hij den brief, nu erger dan nutteloos.
Zijn moedig hart gloeide reeds bij de neiging om een ongelukkige te redden, alhoewel gewichtiger redenen en een plechtige belofte hem verboden zich door iemand te laten kennen; hij verbleekte dan door de bevechting die hij in zichzelf moest onderstaan. Na een korte wijl naderde het gevaarte en de klachten der maagd werden voor de ridder verstaanbaar. "O mijn vader!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek