United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het eenmaal groenende bosch is vervangen door een wilden baaiert van geteisterde en verbleekte stammen, langs de heuvelhellingen verstrooid en gedeeltelijk onder de asch bedolven. Onze vaart vervolgende, kwamen wij in den namiddag te Sebesi, op slechts twintig kilometer afstand van Krakatau.
Ze vullen leeren zakken en tonnen bij de laatste putten met water en vertrekken bij het licht der sterren. Verbleekte beenderen wijzen hun den weg, het gebeente van kameelen, ossen, muilezels, paarden; over den geheelen karavanenweg liggen die beenderen verspreid. In de woestijn vindt men dit doodenspoor bijna overal.
"Mij dunkt," zeide Aylva: "dat deze voorslag niet onredelijk is: zoo kwam er een einde aan alle moeilijkheid." Madzy verbleekte: zij was op dit onverwachte voorstel niet verdacht, en een samenloop der meest verschillende en tegenstrijdige gewaarwordingen doorstroomde haar hoofd.
De arts verbleekte bij deze woorden, en zeide: »Ik weet, dat ik door Amasis beleedigd ben geworden; maar ik verzoek u wel in overweging te nemen, dat ik de wraak een te uitnemend gerecht acht, dan dat ik het met een vreemdeling zou willen deelen!" »Goed gesproken!
Zonder pantser heeft hij gevochten men zegt, dat hij steeds opzettelijk het strijdgewoel opzocht en wonderen van dapperheid heeft hij in het leger der kruisvaarders verricht. Daar trof hem, bij de bestorming van Ptolomeus een vijandelijke lanssteek. Hij stierf in het vertrouwen op God en met den naam van zijn ongelukkige verloofde op de verbleekte lippen. Rhense Keizer Wenzel
Willem van Gulik had reeds een groot getal Fransen voor zijn voeten uitgestrekt, elke houw van zijn reuzenzwaard gaf een vijand der dood over. Door al te geweldige pogingen afgemat, en overal door slagen gekneusd, sprong het bloed hem langs neus en mond uit, hij verbleekte en voelde dat de kracht hem begaf. Met bittere spijt vervuld, week hij achter de slagorde om zich een weinig te herstellen.
Reinier had geen enkele beweging gemaakt; hij sloot zijn oogen, maar twee dikke tranen rolden langzaam over zijn verbleekte wangen neer. »Ik zie," zei Stargardt, »dat ik je alleen moet laten; je bent wat van streek, dat deugt niet voor je." Hij wilde weggaan, maar Vermaat greep zijn hand.
"Eerst verbleekte hij, tegen zijne gewoonte, en beet zich op de lippen. Toen ik aanhield en zeide dat gij den sleutel en de brieven tot iederen prijs terug verlangdet, wilde hij de reden kennen. Hij vroeg ja wat al niet." "Wat vroeg hij dan?"
Op het zien van het schrift van haar echtgenoot verbleekte de dame en zonk in de armen harer vrouwen; maar weldra kwam zij weder tot zich zelve en zond dadelijk het bevel naar de zeventien dorpen der heerlijkheid van Chimay, dat alle gewapende mannen moesten opkomen om hun heer te verlossen.
Toen werd het zóo stil, zóo stil, dat men het zachte geritsel vernam van de groene linde die, voor het huis, in den zoelen zomernacht, den balsemgeur van hare duizenden bloempjes verspreidde. Het lamplicht verbleekte en een zachte glans, voorbode van den naderenden dag, vervulde de kamer.
Woord Van De Dag