Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Houdt men het zeer kort, dan ziet men het niet eens liggen, en kan het ook wel blijven liggen. Is het wat te veel daartoe, dan harkt men het weg of veegt men het, zoo het gazon dicht en goed gesloten is, met een bezem bijeen.
Boven dat eivormige perk toch bleef in het middenvak een ruimte van 6 Meter breedte en 10 Meter lengte over. Dan zal die cirkellijn, juist de breedte van een pad van dat eivormige vak afblijven, en veegt ge de potloodstreep daar aan beide zijden nu weg, dan ligt dat communicatiepad zóó duidelijk vóór U, dat het U is als staat ge er midden in. De bovenlijn van dien cirkel is zeker volkomen zuiver.
Soep eet men zonder slurpen, van een niet te vollen lepel. Het zijn slechte manieren om van zijn mes te eten, evenals het eten van visch met een stalen mes. Vindt men geen zilveren vischvork en mes naast zijn bord, dan eet men met een gewone vork en met een stukje brood in de linkerhand. Voor en na het drinken veegt men zijn mond aan het servet af.
Donkerroode, zeer rijpe kruisbessen veegt men af, ontdoet ze van stelen en kroontjes, drukt ze met een zilveren lepel fijn, en wrijft ze door een blikken zeef. Dan worden zij gewogen en op 5 o. moes, 2 1/2 o. tot stroop gekookte suiker, met wat citroenschillen of kaneel er bij gevoegd, waarmede men ze, gestadig roerende, tot eene stijve marmelade kookt. Aalbessen in suiker.
"Nu, maar is zij u goed bevallen?" vroeg ik. "Wel zeker! zij bezit onderscheidene deugden, die mij wel aanstaan: in de eerste plaats heeft zij niet veel klungels om haar hoofd hangen, en ten tweede veegt zij met hare kleêren de straat niet schoon, en dat zijn een paar deugden, mijn zoon, die meer te beteekenen hebben dan men doorgaans denkt; want die zoo veel aan het hoofd hebben hangen, hebben er meestal niet veel in, en die zulke lange kleêren dragen, hebben allen kromme beenen, of wat nog erger is, haar schoeisel bevindt zich in geen goeden staat.
Niets kan een denkbeeld geven van de troostelooze eenzaamheid van den pas, tusschen de granietmuren onder den grijzen hemel, waar de wind, die erover heen veegt, ons tot op het gebeente verkilt. Een cairn of steenhoop staat op de hoogte, en wij volgen het gebruik, door een steen bij den hoop te voegen.
Wáárom verdedigen wij het vaderland ook!« Keesje lacht dom met de anderen mee. Een stormvlaag veegt langs de deur; de les gaat voort. Het wordt ook mijn beurt. »Wat zie jij, Stoke, als je een parlementair aan ziet komen?« »Een parlementeer ankomme!« zegt Daan. »Heet jij Stoke?« vraagt hem de sergeant. »Nee, uwes?« informeert Daan.
Je komt den hoek om, een abjecten goren hoek bij een haringstalletje, dat stinkt naar gemarineerde haring en op eens gaat een slag van je oogen naar je hart, je ziet 't goud neerstorten als een zee en je staat en een klein jongetje veegt z'n neus af met den rug van z'n hand en roept: "Kakmadam." Dat is Amsterdam, de hoofdstad van Nederland, in 't vroege voorjaar. 't Was nu bijna nacht.
Zoo’n proefje smaakt naar meer, en vóórdat Walten het bemerkt, heeft Pietersen ’t restant cognac achter elkander uitgedronken en de ledige flesch weer in de kast gezet. Zich de lippen lekkend, hikt hij even, veegt met den rug der rechterhand langs zijn mond en zegt: „Ze lacht leelijk van avond; ’t zal een krasse bui worden. Wil ’k ook even naar den dokter loopen?” „Ja! ja! asjeblieft.
Een andermaal zit hij triest en verstrooid aan den maaltijd ten hove; opeens ziet hij, hoe de hovelingen eten: de een kauwt als een varken, de ander knabbelt als een muisje, een gebruikt zijn tanden als een zaag, deze vertrekt zijn gezicht, bij genen veegt de baard op en neer, "al etende leken het duivelen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek