Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Maar de boer bleef er ongerust uitzien. "Ik zie, dat de watervallen in de rivier van Motala wielen in beweging gaan zetten," zei de vrouw van Ulvasa, en nu kwamen er een paar roode plekken op haar wangen, want ze begon ongeduldig te worden. "Ik hoor hamers dreunen in Motala, en weefstoelen slaan in Norrköping." "Ja, het is goed, dat ik dat weet," zei de boer, "maar alles is veranderlijk.
Nauwelijks had de vrouw van Ulvasa dat gezegd, of de boer stond op, tevreden en blij, en dankte haar voor haar goed antwoord. Nu eindelijk was hij voldaan, zei hij. "Nu begrijp ik volstrekt niet, wat je meent," zei de vrouw van Ulvasa.
"Op Ulvasa, hier in Oostgothland," ging hij voort, en nu was het aan zijn toon te hooren, dat hij over iets sprak, dat hij van anderen had gehoord, en dat hij van buiten kende, "woonde jaren geleden een vrouw, die de gave had in de toekomst te kunnen zien, en de menschen te kunnen zeggen, wat hun zou overkomen. En dat kon ze zóó zeker en nauwkeurig doen, alsof het al gebeurd was.
"Dat is een gewichtig ding om te hooren," zei de boer. "Maar als er nu een tijd komt, dat de menschen hun genezing bij andere bronnen zoeken?" "Daar moet je niet bezorgd over wezen," antwoordde de vrouw van Ulvasa. "Ik zie, hoe de menschen door elkaar wemelen en werken, van Motala tot Mem. Zij graven een verkeersweg dwars door het land, en dan komt Oostgothlands roem weer op aller lippen."
Toen de boer dat zei, zag hij, dat de vrouw van Ulvasa zich op de lippen beet, en wat hooger op de bank ging zitten. "Zoo," zei ze, "heb je dat van me gehoord? Dan kun je nu eens probeeren mij te vragen naar wat je wilt weten, en dan kun je zien, of ik niet zoo kan antwoorden, dat je tevreden bent." Hierna aarzelde de boer niet met zijn vraag voor den dag te komen.
"Dat kan wel zoo zijn," zei de boer, "maar ik ben een oud man, en ik weet, dat er een tijd zal komen, dat ze ons niet zullen eeren, noch om Alvastra of Vetra, noch om de domkerk." "Daar kun je gelijk aan hebben," zei de vrouw van Ulvasa, "maar daarom hoef je toch niet aan mijn voorspelling te twijfelen.
De boer antwoordde, dat hij blij was dat te hooren, maar hij wist immers, dat alles vergankelijk was, en hij zou graag hooren wat het land in aanzien zou kunnen houden, als het klooster van Vadstena eens in discrediet kwam. "'t Is niet gemakkelijk het je naar den zin te maken," zei de vrouw van Ulvasa.
Daardoor werd ze ver in 't rond beroemd, en 't is te begrijpen, dat de menschen van heinde en ver kwamen toestroomen, om haar te bezoeken, en te hooren, wat ze zouden moeten doormaken aan lief en leed. Op een dag, dat de vrouw van Ulvasa in haar zaal zat te spinnen, zooals de vrouwen vroeger plachten te doen, kwam er een arme boer de kamer in, en ging op de bank heel dicht bij de deur zitten.
"Je bent niet gemakkelijk te voldoen," zei de vrouw van Ulvasa, "maar ik kan nog wel zoover vooruit zien, dat ik merk, hoe er aan de oevers van het meer buitenhuizen als kasteelen worden opgebouwd, alsof ze van heeren waren, die oorlog hebben gevoerd in vreemde landen. Ik geloof, dat de heerenhoeven het land evenveel in aanzien zullen doen toenemen, als al het andere, waarover ik heb gesproken."
"Maar als er nu een tijd komt, dat niemand die heerenhoeven meer prijst?" hield de boer aan. "Je hoeft niet zoo bang te wezen," zei de vrouw van Ulvasa. "Ik zie, hoe er geneeskrachtige bronnen opborrelen op de velden van Medevi, bij het Wettermeer. Ik geloof, dat de bronnen op Medevi het land zoo beroemd zullen maken, als je maar wenschen kunt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek