Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Uitgestooten uit haar huis, aan de felle winterkou prijs gegeven; niet gehoond, geslagen of vervloekt, maar enkel koud, onverbiddelijk, liefdeloos buitengesloten. Ik denk aan den kouden, sterrenheldren nacht, die zich over haar welfde, de groote wijde nacht met de verlatene, eenzame sneeuwvelden, met de stille bosschen.
Hoewel iedere kudde een eigen familie vormt, schijnen toch vreemde Olifanten, zooals jonge mannetjes en weggeloopen, getemde wijfjes, meestal zonder bezwaar opgenomen te worden; het is echter wel mogelijk, dat er velerlei uitzonderingen zijn. In allen gevallen is het niet juist te veronderstellen, dat de zoogenaamde "eenzame Olifanten" uitgestooten zijn en nergens opname hebben kunnen vinden.
De angel van de bij bestaat uit drie afzonderlijke lancetten, elk uitgetand als zaagjes, en die onafhankelijk van elkaar uitgestooten kunnen worden.
André heeft iets van een prentenboek. Onder het publiek zijn kreten van pleizier en aardigheid om André uitgestooten. Allen omringen hem om hem beter te zien. Het is moeilijk u een katalogus te geven van alles wat op André's forsche muskulatuur al zoo te zien is. Laat mij het echter beproeven.
Toen al die verwenschingen uitgestooten waren, vertrouwde Abbas mij toe, dat Ibrahim een arami, een bengel was en dat hij, zoo jong nog, reeds een dief was, een serraq.
Niet enkel in wat ik mij van de borst werp, Niet in mijn zuchten, in mijn wanhoop 's nachts, als ik in strijd ben met mijzelf, Niet in die lange, kwalijk onderdrukte bange zuchten, Niet in de vele eeden en beloften die ik brak, Niet in het krachtige en ontembare willen van mijn ziel, Niet in de ijle levenskracht der lucht, Niet in dit kloppen em bonzen van mijne slapen en polsen, Niet in dat wonderbare samentrekken en uitzetten in mijn binnenste, dat eenmaal zal ophouden, Niet in de vele wellustige wenschen die ik enkel aan de wolken heb toevertrouwd, Niet in de kreten, het gelach, de verwenschingen door mij uitgestooten als ik diep in de wildernissen alleen was, Niet in het schor gehijg door vastgeklemde tanden, Niet in klinkende en weêrklinkende woorden, kakelwoorden, echo's daarvan, doode woorden, Niet in het gemurmer mijner droomen terwijl ik slaap, Noch in dat andere gemurmer dier ongelooflijke droomen van elken dag, Noch in de leden en zinnen van mijn lijf, die U voortdurend aannemen en verstooten niet d
Het was een schip van kolossale afmetingen, en van den mast wapperde een banier met het beeld der Heilige Maagd, die in haar armen den gekruisigden Heer droeg. Er omheen stond het opschrift: "Afflictis spes unica rebus". Dat was als een verschijning van leed en ongeluk, een beeld van het uitgestooten geloof, dat eindelijk hulp kwam vragen in een christelijk land.
Het was een schip van kolossale afmetingen, en van den mast wapperde een banier met het beeld der Heilige Maagd, die in haar armen den gekruisigden Heer droeg. Er omheen stond het opschrift: "Afflictis spes unica rebus". Dat was als een verschijning van leed en ongeluk, een beeld van het uitgestooten geloof, dat eindelijk hulp kwam vragen in een christelijk land.
.... Doodsvlammen, doodsvlammen.... Maar daar was een lach al aan het bulderen begonnen, een bezeten lach, een hard gehort van uitgestooten gelach, en ik zag bij de bovenste trede den jongen staan, voorover gebogen over het trapgat met de handen op den buik, krimpend en buigend en wringend en trappend met de voeten in zijn dol plezier.
Op zekeren dag, toen hij zijn schapen door een bosch naar de weide leidde, hoorde hij een sissend geluid en hij vroeg zich verbaasd af, wat het kon zijn. Aandachtig luisterend liep hij steeds dichter naar de plaats, van waar het geluid kwam; en nu zag hij, dat het bosch in brand stond en dat het gesis werd uitgestooten door een slang, die door vlammen was omringd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek