Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Doch Kaja's oogen stonden zóó vol tranen, dat zij niets zag. "Moeder! Arm, lief moedertje!" was alles, wat zij kon uitbrengen. De zieke was dicht naar haar toe gekomen en zeide toen, plotseling wantrouwend: "Want je bent toch wel een bedelaarster, zeg?" Kaja greep haar magere handen en bedekte ze met kussen. "Ja," zeide zei snikkend, "ik ben een bedelaarster.
"Zoo!" zeide zijn metgezel, het hoofd met een schijn van ongeloovigheid schuddende: "doch waar is onze gastheer? of hoe moet ik den man noemen, die ons hier ontvangen heeft? hij zou mij uitbrengen, en hij verlaat ons." "Hij zal wel zoo terugkomen," zeide Groenhof, die inmiddels weder was gaan zitten. "Wacht maar een oogenblikje; het is toch te laat om de poort uit te komen."
Door Amsterdammers kan ik hier dus geene anderen verstaan dan burgerluitjes, die den tongval der hoofdstad op den oudsten en allerplatsten toon uitbrengen.
Kerel! .... kereltje! neem u in acht! Florjan Pacôme was zoo vrij te gaan zitten. Zijne geel-geschoeide handen liet hij spelen over zijne knieën. Hij zag op naar Sörge, wiens blik hij onbeschoft verdroeg. Hij kuchte even, gelijk iemand die, tot het uitbrengen van belangrijke waarheden, zijn keel bereidt. Het gesprek van dezen morgen was vrij.... hevig, mijn waarde!
"Ik weet er waarachtig geen ander middel op om u hier ongemerkt vandaan te krijgen," zeide de laatstgenoemde. "Wij zullen er dan toe moeten besluiten," zeide Van Lintz: "in de hoop, dat men mij voor dien tijd niet gevangenneemt." "En gij belooft mij," hernam de Heer Blaek, "dat, ook al mocht dit gebeuren, gij ...die ... de zaak ... niet zult uitbrengen." "En waarom zou ik dat?
De maan, die eenigen tijd geschuild had, brak eensklaps door de wolken en te gelijk hoorde ik een angstkreet van den uitkijk op stuurboordsloopplank. Ik ging naar de reden daarvan onderzoek doen on vond den man in zulk een staat van zenuwachtige ontroering, dat hij niet anders kon uitbrengen dan: »Quid! Quid!" daarbij overboord wijzende.
Plotseling deed eene sombere gedachte eene wolk over zijn voorhoofd trekken, en nauw hoorbaar vroeg hij: »Wanneer is het vonnis aan Cresus voltrokken?" De hoofdman sidderde, toen hij dit woord vernam; het angstzweet parelde op zijn voorhoofd, en slechts stamelend konden zijne lippen uitbrengen: »Hij is.... hij heeft.... wij dachten...."
Hij vernam spoedig evenwel alles uit den mond van James Burbank, die zich intusschen op de verbazing van master Perry voorbereid hield. »O! mijnheer James!... O! mijnheer James!" zei hij. De brave kerel kon waarlijk in zijne verbijstering geen andere woorden uitbrengen dan: »O! mijnheer James!... O! mijnheer James!"
Jakob poogde hem op te vangen; de oude krijgsman kon echter geen woord meer uitbrengen; enkel bewoog hij met moeite de lippen en zijn machtelooze hand sloot zich om die van zijn meester en vriend met een zachten druk. Een smartelijk lachje zweefde over zijn bleek gezicht, toen zonk hij zielloos neer. Op dit oogenblik bevond de kleine troep zich midden op de brug.
Maar er kwam een tijd, dat ze, bij verheffing van koorts, begon te spreken met een heesche en gebroken stem, en op de dekens te spelen, alsof het haar geliefde piano was, terwijl ze beproefde te zingen met een keel, zoo gezwollen, dat ze geen geluid kon uitbrengen; een tijd, waarop ze de welbekende gezichten rondom haar niet herkende, hen met verkeerde namen aansprak en dringend om Moeder riep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek