United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Gedeelde vreugde is dubbele vreugde". Ik heb Doffertjes behouden Heimkehr medegenoten. Langzaam, hem vriendelijk toelachend, draai ik mijn Keesje, door middel van de pianokruk weêr op zijn plaats. Na een diepen zucht voor het doffertje en een hartelijken kus aan mij, hoor ik weêr gauw "Eéne, tweéë, driéë, éene, tweéë, driéë......" "Leelijk beest!" "Fort!" "Weg!"

Tweee hunner waren met touwladders daartegen opgeklommen en op deze wijze was er spoedig eenig volk op de lijst van het kerkdak, toen de Abt zelf hen daar met eenige zijner kloekste broeders te gemoet kwam, met houten knodsen, sommigen met keukengereedschap gewapend.

Maar Keesje wil graag leeren pianospelen. En daar gaat het dan toch maar, vol moed. Eéne, tweéë, driéë, éene, tweéë, driéë, dat al gauw in een lijzig, verveeld accent overslaat. Eìne, twèie, drèie, èìne, twèie, drèie...... Plots wordt mijn hals half omgedraaid, onder den uitroep: "kijk us, t

Verdeeke joa 't, riep Florimond. Ala, Fons, presenteert ons ne keer. Met tegenzin, hoog kleurend en gegeneerd, voldeed Fonske aan 't verzoek: Lisatje, da zijn tweeë van mijn kameroaden uit de tiekenschole. W'hèn ou portret gezien mademoiselle, 't es scheune, zilde, zei Florimond met stralende oogen. Es 't woar, meniere; glimlachte 't meisje schuchter den blik neerslaande.

Werktuigelijk was hij begonnen te tellen: «ééne, tweeë, drieë," 't was of het onderste gedeelte van zijn lichaam weggenomen werd, en een gevoel van waaiende spinraggen ging over zijn voorhoofd, over zijn oogleden en over zijn wangen; «acht, negen," herhaalde hij, «acht, negen, acht, negen," ging het al stiller en verder van hem weg... toen sliep hij met het hoofd tegen het tochtschot en met den zwarten kater ineengerold op zijn knieën.

Toch is het geheele leven van Christus zoo geheel en al kan smart en schoonheid eengemaakt worden in haar beteekenis en openbaring in werkelijkheid een idylle, al is de afloop dat het voorhangsel van den tempel in tweeë scheurt, en de duisternis het gelaat der aarde bedekt, en de steen gewenteld wordt voor de deur van het graf.

"Ja ze mieke mijn in de val! Waarop de rechercheur van Dremmele an me vroeg: "waar kom jij vandaan?" 'k Zeg: "ik kom met 't mooie weer uit Voorburg gekuierd." "Zoo" zeit ie "dan je mijn arrestant." En met ze tweeë brenge ze mijn in de trein na De Haag. Daar kwamme d'r vier stille bij, en dat opperhoofd zeit: "Zoo, Racier, nou je dus weer binne." Nou, 'k hoefde dus me naam al v