Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 november 2025
Ze had niet zoo fluisterend gesproken of Elsje had verstaan, wat zij zeide. Ze beet zich op de lippen, wendde het hoofd af en keek met een brandend gevoel in hare oogen den tuin in. Schreien wilde zij nu niet, d
Vlug begaf hij zich naar de woning van zijne grootouders. Zijn Grootmoeder kwam hem al tegemoet, en féliciteerde hem met zijn verjaardag. En ze zei: "Ga maar gauw mee naar Grootvader in den tuin." "En o, Grootmoê," zei Jan, "ik heb zoo'n prachtigen bok gekregen van Vader en Moeder, toch zòò mooi, o zoo mooi!" Grootmoeder sloeg van verbazing de handen in elkaar. "Een bok?" riep zij opgetogen uit.
Nog was hij met zijn tuin bezig, toen een lieve, kleine fee, die 't op zich had genomen een man van hem te maken, zonder kloppen de kamer binnentrad. "Wel jongeheer," zei ze, wat ontevreden, "leeren we zóó onze les?" "O, maar ik kon mijn sinaasappelboomen toch niet laten verdrogen. Ze hadden zoo'n ergen dorst. Ik heb al een heel eind van mijn les geleerd." "Zeg dat dan eens op!"
Hij had altijd maar doorgeloopen machinaal de rondte door den tuin gedaan, en langzaam aan begonnen de dingen weêr geheel te vallen in zijn oogen.
Ik herïnner my, dat een jong en zeer sterk Neger, MARQUIS genaamd, die een vrouw en twee lieve kinderen had, welken hy teederlyk beminde, zynen arbeid met zoo veel yver doorzette, dat hy des namiddags ten vier uuren met het graven van een sloot of greppel, van vyf honderd voeten lang, geëindigd had, om tyd te hebben tot het bebouwen van zynen kleinen tuin, of te gaan visschen, of vogelen te vangen, tot onderhoud van dit zyn geliefd huisgezin.
De anderen stonden al bij het hek van den tuin op haar te wachten om terug te gaan; Frits zou veel later volgen, hij moest nog in het huis zijn. "Ik moet nu heusch weg," zei Elsje haastig en op eens niets kalm meer, zij wist zelf nauwelijks waarom. "Je moogt terstond gaan," zei Frits, zeer snel sprekend.
Den tuin doorgaande, waarvan Margaret het hek had opengelaten, bracht hij haar in het huis, waar Margaret juist was aangekomen, en liet haar niet los, eer hij haar op een stoel in de huiskamer had neergezet.
Bij die woorden viel zij bewusteloos op hem neer en na weer te zijn bijgekomen en opgestaan, nam zij met de meid samen het doek op, waarover het lijk lag, gingen er mee den tuin uit en gingen naar zijn huis.
Dit kan voor een kleinen tuin onmogelijk een wezenlijk bezwaar opleveren, tenzij men het niet zelf met een machine wil doen en een tuinman met dit werk belast. Deze gebruikt liever een zeis, en om het gras goed met de zeis te kunnen maaien, moet het wat langer zijn, en kan men er wel drie
Toen ik daareven op mijne kamer voor het venster stond, zag ik een dokterskoetsje heen en weder stappen op den straatweg, en toen op hetzelfde oogenblik een vreemd heer den tuin doorging, begreep ik half en half dat die vreemdeling Lidewyde's dokter zijn zou. Gaat het mijnheer Ruardi zoo voor den wind, dat hij zulk keurig equipage houden kan?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek