Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 november 2025
Ik ging als »alle hens op" was naar boven, zoo ook gedurende den tijd, dien ik anders de wacht zou hebben, en troostte mij met een boek, zoolang ik niet zelf nu en dan de handen uit de mouw moest steken.
De Spanjaarden zouden hun strooptocht wel niet tot die plaats uitstrekken, en mochten zij dat doen, daar wel geen gunstig onthaal vinden. Vrouw Geerte schreide, toen zij afscheid van haar man nam, doch deze troostte haar. »'t Is maar eene scheiding voor korten tijd, beste Geerte," sprak hij. »Zoodra het huis weer veilig is, betrekken wij onze woning weder. Vaarwel, God bescherme u!"
Er zouden ongetwijfeld verscheidene boomen ontworteld worden, maar Pencroff troostte zich met de gedachte, dat hem dan de moeite gespaard werd ze om te hakken. "De wind is houthakker geworden, laat hij zijn gang maar gaan," herhaalde hij. Er bestond overigens ook geen middel om hem dit te beletten.
Eve schaterend als een schelletje en het betreurend, dat ze er zooveel moesten laten staan, zulke heerlijke groote! Misschien zijn er wel veel bij de hut! troostte Frank. Zoû u denken? riep Eve en helder op lachend: O, wat zijn we toch kinderen! Wat zijn we toch kinderen!
Niettemin verachtte Goedroen haren echtgenoot, wiens hebzuchtige neigingen haar zeer tegen de borst stuitten; en zelfs de geboorte van twee zonen, Erp en Eitel, troostte haar niet over den dood van haar geliefde en de afwezigheid van Swanhild.
Bij wijze van zijn goede voornemens ten uitvoer te brengen, waarmede hij zoo druk bezig was een hel op zijn eigen hand te plaveien, ging Geoffrey niet naast Beatrice zitten, maar koos een plaats aan het einde van de kerk, dichtbij de deur, waar hij zich troostte met naar haar te zien. Het was bizonder zwoel weer, en, hoewel er niet veel zon was, zoo warm als midden in den zomer.
Als Grootmoe het moest hooren! Ik zal het haar toch niet zeggen, troostte Albertken, maar ik zou toch niet altijd met één vrouw willen getrouwd zijn... Snepvangers begon uitbundig te lachen en Albertken, een oogenblik uit zijn lood geslagen, lachte mee. Wij, jongens, zagen nooit, zei hij en verzonk weer in zijn gemijmer.
En de vrouw? Hij wilde haar vasthouden, hij wilde haar hebben als het hem behaagde, En hij heeft haar nooit terug gezien, sedert den voor-historischen tijd! Verdwenen was de vriendin en makker uit den vroegeren levenstijd; Zij die koesterde en troostte, zij die hulp en redding bracht.
Daarop liet de prins den volgenden dag een grooten en schoonen gouden beker komen, liet daarin het hart van Guiscardo doen, zond zijn meest vertrouwden bediende naar zijn dochter en gelastte hem haar het volgende te zeggen bij het overreiken van dezen: Uw vader zendt u dit om u te troosten over hetgeen gij het meest bemind hebt gelijk gij hem troostte over wat hij het meest lief had.
En in die andere kamer was hij met haar alleen, troostte hij haar, ja, misschien omhelsde hij haar wel. De deur werd opnieuw geopend, ik hoorde het geluid van zware stappen. "Gauw wat, gauw wat", zei juffrouw Gabin. "Die dame zou terug kunnen komen". Zij sprak tegen onbekende personen, die slechts met een soort gebrom antwoordden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek