Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 mei 2025


Tegenover den Ortler stijgt de weg in scherpe krommingen tegen het Stilfserjoch omhoog, den hoogsten Alpenpas van Europa. Zoo'n weg is een triomf, maar hoeveel meer is dat de Arlbergspoorweg, die bij Landeck hooger de Inn op begint!

»Leve 't Oude Hoen en zijn vrijbuiters!" klonk het hun in triomf achterna. »Leve 't Oude Hoen en zijne Vrijbuiters!" De gevallen Spanjaarden werden zonder mededoogen van hunne kleederen en wapens beroofd, en hunne zakken, die gevuld waren met den te Saardam geroofden buit, werden geledigd. Toen liet men hen liggen als een prooi voor de roofvogels.

De ruwe echtgenoot is boos dat zijn vrouw 's nachts zo dikwels opstaat en naar 't gezang der vogelen luistert, 't is de nachtegaal zegt zij n.l. die maakt dat zij geen oog dicht kan doen en daarom zet hij een vogelknip voor de verstoorder van zijn vrede uit en eens op een dag kan hij vol triomf haar de bloedige vogel in de schoot werpen.

Hij zag niet wat het was; maar hij voelde wat het wezen =moest=...... »Triomf!" juichte de stem der zelfzucht in hem: »Lodewijk Malthus, gij kunt blijven wie ge zijt!"....... De schok deed hem wankelen. Bewusteloos zeeg hij neder in de sneeuw. »Ja", zeiden de boeren: »was dat nu ook een tocht voor den dommenei! Wat deed zoo'n ouwe man met zulk een weer nu alleenig op den weg!

Met hijgende borst en fonkelende oogen stond hij daar, de triomf over zijn welvolbrachte daad in de oogen, en met uitgestrekten arm bood hij de Prinses een perkament aan, waaraan de zware roode zegels van Alexander I hingen.

"Ik kan wel zien dat het goed afgeloopen is," zei de hospita, toen de candidaat thuis kwam en de trappen opvloog om zich te verkleeden en een brief aan zijn vader te schrijven. "Ik kan wel zien dat het goed afgeloopen is," zei ze tot den vriend, die beneden wachten bleef om vervolgens hem in triomf naar de sociëteit te voeren; "ik heb de heele week al gedocht, meheer mot zeker een examen doen!

Er was gejuich van triomf aan alle ramen des burchts, over alle barbekanen. Maar de vele schoothondjes keften het hoogst, zonder zich te storen aan Koning Assentijns oude zenuwen.... Toen, van boven den hoogsten toren, galmde, brallende, koperen geschal, het signaal van den torenwachter. De lagere torenwachters galmden hem na. Allen keken uit, naar den weg. Een ridder naderde en vroeg toegang.

Maar juist in deze uitvoerigheid, in den breeden, langzamen gang van handeling en vertelling, schuilt de eigenaardigheid van Walter Scott's schrijftrant, die ten slotte zijne lezers in triomf meesleept naar het welvoorbereide slot. De tegenwoordige uitgaaf volgt de Nederlandsche vertaling van Dr. M. P. Lindo, die in 1872 te Leiden en Delft bij S. C. van Doesburgh en Joh. Ykema het licht zag.

Het is de zegepraal over moeielijkheden, die dat gevoel geeft, de triomf over bezwaren, die voor ieder, wiens kracht in en door het leven niet werd gebroken, zoo groote bekoring heeft. Het eenige ongeluk van veel menschen is, dat ze niet weten hoe gelukkig ze zijn.

Vooral hier is een meer dan vluchtig bezoek gewenscht: de gansche rijke ornamentiek dezer vorstelijke zaal heeft, tot in de kleinste bijzonderheden, een diepen symbolischen zin: zij moet zoowel de zegepraal des Christendoms over het heidendom, als, in verband daarmede, den triomf des lichts over de duisternis in elke menschenziel, veraanschouwelijken.

Anderen Op Zoek