Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
"Silas, die met één woord mij zou kunnen beletten, mijn doel te bereiken! ... Dat nooit! ... Als wij morgen het geld niet teruggewonnen hebben, wat het spel ons ontnomen heeft, dan zal ik hem wel noodzaken mij te volgen! ... Ja, dat zal ik ... mij te volgen tot Tetuan toe ... en wie zal zich daar op de Marokkaansche kust om Silas Toronthal bekommeren, wanneer hij eensklaps kwam te verdwijnen?
Pescadospunt en Kaap Matifou volgden den radelooze op den voet en verloren hem niet uit het oog. Op honderd passen verder ongeveer bleef Silas Toronthal eindelijk stilstaan. Hij was op eene rots gesprongen, die loodrecht boven een afgrond hing, waarvan de zool eenige honderd meter lager door de deininggolven der Middellandsche zee, die er donderend tegen brak, gezweept werd.
"Maar wie zijt gij dan?" vroegen Silas Toronthal en Sarcany bijna tegelijkertijd. "Ik?... Ik ben graaf Mathias Sandorf!" Ditmaal was de uitwerking van die verklaring zoodanig, dat de knieën van Silas Toronthal knikten, en hij bijna ter aarde stortte; terwijl Sarcany het hoofd boog, alsof hij zich verbergen wilde. Toen werden de drie beschuldigden achtereenvolgens verhoord.
De expeditie, laatstelijk op het eiland Sicilië ondernomen, met het doel om Sarcany en Silas Toronthal op te sporen en op te lichten, als daar mogelijkheid toe bestond, had volstrekt geen resultaat gehad, daar zij den dood van Zirone tengevolge had gehad.
"Silas Toronthal kan meenen, dat het in zijn belang is, om niets te zeggen, wat ten nadeele van Sarcany kan uitgelegd worden. Dat zou hem den mond kunnen snoeren." "Maar waarom?" vroeg dokter Antekirrt. "Welk belang zou hij kunnen hebben, om niets te zeggen?" "Ja, waarom?" herhaalde Piet Bathory. "Welk belang?... Waarlijk, ik kan aan mijn gedachte geen vorm geven."
Daarenboven, al was de bankier met de verblijfplaats van zijn medeplichtige bekend, dan was het nog de vraag, of hij die zou willen aanwijzen. Het meest waarschijnlijke was dat hij zou weigeren. Dokter Antekirrt wachtte dan ook uiterst ongeduldig het tijdstip af, dat Silas Toronthal in staat zoude zijn te kunnen antwoorden, om alsdan de proef te nemen.
"Silas Toronthal," hernam Sarcany, "wij zijn heden zoo ongelukkig geweest, dat het ongunstige lot in ons voordeel moet keeren!... Morgen zal het ons gunstig zijn!" "En als ik het weinige wat mij overblijft verlies!" antwoordde de bankier, die te vergeefs tegen die verkeerde raadgevingen trachtte op te komen. "Zeg, wat dan?"
Maar, alvorens in dien afgrond te storten, kon Silas Toronthal een laatsten gevaarlijken kreet slaken, en die kreet moest vermeden, moest verstikt worden, al moest dat ook door middel van eene misdaad geschieden!
Daarna zou hij zich van Silas Toronthal wel weten te ontdoen. Hij zou hem dan vergeten, hij zou zich dat zwakke wezen niet meer herinneren, alsof hij nimmer bestaan had, hij zou niet meer willen weten, dat zij te zamen zaken gedaan hadden! Maar tot dat oogenblik moest de bankier in zijne afhankelijkheid blijven! Zoo had Sarcany het besloten en zoo meende hij dat het moest geschieden.
Zij waren dan ook vernietigd. "En toch is dat vertrek heel natuurlijk," merkte Luigi Ferrato na het verhaal hunner nasporing op. En dokter Antekirrt en Piet Bathory keken hem vragend aan. "Wat bedoelt gij?" vroegen beiden tegelijk. "Moest Sarcany niet vreezen," ging Luigi voort, "dat Silas Toronthal uit wraakzucht of door eenige andere reden gedrongen, zijne schuilplaats zou openbaren?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek