Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Silas Toronthal, vergezeld van Sarcany, die toen zijn gevangenbewaarder scheen te zijn, verliet de speelzalen, stapte het gebouw door en ijlde buiten het Casino. Beiden vluchtten vervolgens als het ware langs de square naar de voetpaden, die naar La Turbia opklommen. Het was, alsof zij vreesden achtervolgd te worden. Pescadospunt was hen evenwel reeds op het spoor.
"Daarenboven, er valt hier niet te kiezen... Kom vooruit, waarde Kaap, vooruit!" En voortspoedende hadden zij Silas Toronthal weldra ingehaald. Dat merkten zij weldra. Deze besteeg snel de straat van Turbia.
Hier mogen slechts de oogen, niet de lippen spreken. Ook dat is door de almachtige "Administration" bepaald. Maar hoe duidelijk zijn die blikken, hoe begrijpelijk is dat gebarenspel! In die vertrekken vinden wij Silas Toronthal en Sarcany terug.
Silas Toronthal en Carpena waren thans in de macht van dokter Antekirrt of beter van graaf Mathias Sandorf, en deze wachtte slechts op een gunstige gelegenheid, om het spoor van Sarcany te vervolgen. Aan den anderen kant beijverden zijne zaakgelastigden zich om te ontdekken, waar mevrouw Bathory zich ophield. Tot nu toe was hun dat slecht gelukt.
"Kom, Silas Toronthal, kom!" zei hij, terwijl hij zijn makker bij den arm greep. "Kom dan toch, zeg ik u!" "Neen!... Laat mij! Laat mij!..." kreet de bankier; terwijl hij zijn makker met verbeten woede terugstootte. "Morgen zullen wij het spel hervatten!... Ik heb nog eenig geld.... Morgen kunnen wij alles terugwinnen." "Neen, neen!
Het scheen den wakkeren verspieder toe, dat de bankier Silas Toronthal zeer neerslachtig was en bitter weinig sprak, hoewel Sarcany zijn best deed om het onderhoud levendig te houden.
Toen was Silas Toronthal, die steeds door Sarcany in die doolhoven van het dobbelspel voortgesleurd werd, niet veel tijd meer gegund om tot verademing te komen. Zijn vermogen was spoedig te gronde gericht.
"Wij zouden u een misstap laten doen, die u het leven zou kunnen kosten, mijnheer Toronthal," antwoordde Pescadospunt. "Dat nooit!" "Dat nooit!" herhaalde Kaap Matifou. "Geloof ons, inderdaad, dat nooit!" De slimme Pescadospunt was op dit voorval, hetwelk zijne instructiën niet voorzien konden, natuurlijk niet voorbereid geweest.
"Dan blijft ons Sava Toronthal over!" was het antwoord, dat Sarcany vrij driftig gaf. "En dan?" vroeg de bankier op geheel ter neder geslagen toon. "En dan?..." "Dat is eene bovenste beste troef in ons spel. Die kan onmogelijk overgetroefd worden!" "Ja, morgen!... Gij denkt slechts, die dan leeft, die dan zorgt, niet waar?" "Zeker morgen!" bevestigde Sarcany.
Zoo ging die nacht voor de beide vennooten zeer ongelijk, zooals men ziet, voorbij. Gunde hij den eenen eenige uren rust, zoo liet hij den anderen zich slechts wanhopig wentelen in angstige pijnlijkheid en volslagen slapeloosheid. Den volgenden morgen tegen tien uren vervoegde Sarcany zich bij Silas Toronthal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek