Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Clare maakte bij zich zelven die aanmerking en bleef toen gevoelloos liggen rooken, tot er een rijtuig voor de veranda stilhield en Eva en hare tante daaruit stapten.
Hij ging naar de studeerkamer, sloot de deur, en kwam terug met twee batisten zakdoeken. Ik herinner mij, dat ze een lila rand hadden. Hij gaf tante de beide zakdoeken en zei: 'als hij dezen omdoet, dan zal de pijn weggaan, en dezen, dan gaat hij slapen'. Sergius nam de zakdoeken, deed ze om en wij hebben den indruk behouden, dat het juist zoo ging als ons voorspeld was.
"Nog al hooger?" vroeg eene zeer luide stem, die ik niet kende, "drommels, tante! dat is in de hanebalken. Sakkerloot, 't is hier suffisant donker, hoor! ik ben een kuiken als ik zien kan!"
Zij liggen ergens vóór de straat van Gibraltar; ik ben ze alle kwijt, behalve mijn Bijbel; die is gered, omdat ik er juist daags vóór het gevecht in had liggen lezen." »Voortreffelijke jongen!" riepen moeder en tante in koor uit, »ik weet zeker, dat hij de waarheid zegt."
"Inderdaad," fluisterde zij mijn tante in: "het is een heerlijk boek, en door een vrouw geschreven; maar ik kan je zeggen dat je 't met geen droge oogen lezen kunt." Het gesprek werd spoedig weder algemeen en levendig. Ik maakte veel werk van de zeventienjarige, en Pieter week niet van haar stoel.
Gebrek aan adem maakte een einde aan het geïmproviseerde bal, en toen begonnen de gasten te vertrekken. "Ik wensch je het beste, kindlief; ik wensch je van harte het beste, maar ik vrees dat het je berouwen zal," waarschuwde tante March Meta, en voegde er bij tot den bruidegom, toen hij haar naar het rijtuig geleidde: "Je hebt een schat ontvangen, jongeman tracht haar waardig te zijn."
Hij heeft mij omhelsd, mij uitgenoodigd om dagelijks bij hem te komen eten, en wil mij bij zich houden; maar dit is nog niet uitgemaakt. "Vergeef mij, beste tante, dat ik u zoo weinig schrijf; ik ben nog niet geheel op mijn verhaal.
Wat verder daarachter zag de kleine Tante al de tramps liggen in allerlei bedenkelijke vormen van rust. Zonder zijn geweer af te leggen kroop hij voort, totdat hij zich achter den bewaker bevond. Nu eerst legde hij zijn geweer op den grond, en greep zijn mes. De tramp moest sterven, zonder een kik te kunnen geven.
Meer dan ooit kreeg hij een hoogen dunk van zichzelven. Toch was hij zoo diep door de droefheid zijner tante geschokt, dat hij snakte om het bed uit te springen en zich in hare armen te werpen, doch hij bedwong zich en bleef liggen.
Mis! dat eigenaardig jeugdig-lichtzinnige en dat weifelend-bedeesde, 't laatste vooral tegenover menschen die in haar nabijheid zijn, verhinderen dat. Ze gaat nu een lieven brief naar huis schrijven en denkt daarmee genoeg gedaan te hebben. Ja zelfs laat ze Tante den brief lezen, om die maar te laten merken, dat Tante's wantrouwen ongegrond is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek