Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
"Gij zijt vrij, verlaat nu dezen kerker; niemand zal u tegenhouden," zeide de substituut. "Ik heb hier nog iets te verrichten en wensch u allen vaarwel." Hij ging ter deur uit, als hadde hij haast om aan de dankbetuigingen dezer gelukkige lieden te ontsnappen. "Komt nu met mij naar de herberg," zeide Frederic. "Daar wacht u een goede maaltijd en eene flesch wijn, om uwe verlossing te vieren."
"Recht naar het huis van den notaris Vereecken!" gebood de substituut zijnen koetsier. Een half uur later stapte hij af vóór de schoone woning van den notaris en vroeg den knecht, die hem opende, of hij Mr. Frederic niet zou kunnen spreken.
Nevens den jongeling op de bank gezeten, vroeg de substituut: "Mij is gezegd geworden, dat men gisterenavond in allerhaast den priester bij uw vader heeft geroepen. Dit was een valsch gerucht?" "Toch niet, substituut. Sedert het schrikkelijk ongeluk had mijn vader zonder beweging gelegen.
"Mag ik hier wachten op eene goede tijding?" vroeg de substituut. "O, mij verblijdt het meer dan ik u zeggen kan, te mogen gelooven dat uw vader zal genezen!" "Blijf, blijf," riep Frederic, "heb geduld, laat de tijd u niet vervelen; ik zelf zal u komen zeggen, hoe het met mijnen vader gaat!" En bij het uitspreken dezer laatste woorden verdween hij achter eene looverrijke bocht van het kronkelpad.
Ga nu, substituut, doe nu in allerhaast uw rijtuig inspannen en kom mij hier halen. Ik zal dan de noodige voorzorgen genomen hebben om eenige uren afwezig te kunnen zijn." Dus sprekende, leidde hij den subtituut door den hof tot vóór het hek. Bij zijn terugkeer ontmoette hij den hovenier en zeide hem met eene soort van geestdrift: "Jacob, jongen, wat ik u zeggen ga, zal u verblijden.
Groetende, deed de substituut een teeken tot den persoon, welke er in gezeten was. Beide rijtuigen bleven staan. "Goeden dag, burgemeester," zeide de substituut. "En de notaris? Leeft hij nog?" "Zeker, heer substituut," was het antwoord; "hij is beter sedert dezen morgen." "Beter!" "Ja, veel beter." "Is hij bij zijn verstand?"
Mij dacht, dat hij het verlangen betuigde u te zien. Wilt gij mij volgen?" "Zeker, zeker!" riep de substituut met onverborgene blijdschap. "Maar gij zult hem het ongeluk niet herinneren?" "Neen, tenzij hij zelf er van sprak. Men kan het niet weten." "Kom dan, substituut, ik zal u tot hem leiden." Toen zij de deur der ziekenkamer openden, werd hun door een teeken de stilte aangeraden.
Maar de substituut naderde hem en deed met vriendelijke woorden hem begrijpen, dat alle wederstand nutteloos was, en hij, die beweerde onschuldig te zijn, zich aan eene strafbare misdaad ging plichtig maken.
Slechts toen de veldwachter hem ten tweeden male het bevel van den rechter herhaalde, stapte hij met eene pijnlijke beradenheid naar het wachthuis. Een oogenblik daarna zaten daar bij de kleine tafel de rechter, de substituut en de griffier, terwijl Jan Verhelst, halfdood van schaamte en vervaardheid, tusschen de twee gendarmes vóór hen stond als een misdadiger, die op zijn vonnis wacht.
En om zeker te zijn, dat men de plichtigheid naar behooren zal pleiten, wil ik mij tot burgerlijke partij opwerpen en eenen beroemden advocaat aanstellen om wraak te eischen tegen hem, wiens verzuimenis de oorzaak is van het bloedig ongeluk." "Dit zou ik waarlijk niet doen, Frederic," zeide de substituut, het hoofd treurig schuddende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek