Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Stemt dit niet volkomen overeen met de uitspraak van Kant, dat alle tijdelijke en ruimtelijke dingen slechts verschijningen zijn, en wij het werkelijk bestaan, het Ding an sich niet vermogen te kennen?
Maar als Albert verre van ijverzuchtig blijkt, graag ziet dat men zijn meisje lief vindt, overtuigt Werther zich met vele drogredenen, dat hij wel kan blijven in hare nabijheid. Doch dra begint hij het onhoudbare van zijn toestand duister te beseffen. De voorheen geliefde natuur stemt hem nu tot droefenis; onschuldige kleinigheden verbitteren hem.
Broeders Protestanten! ook hier zijn vreemde vormen, maar dat Te Deum ia ook voor ons het Godgewijde lied bij uitnemendheid. Ei, stemt dan in stilte: Wij loven U, o God, wij prijzen Uwen naam, U, eeuwig Vader, U verheft al 't schepsel saam.
Terwijl wij onder het wandelen het prachtige panorama bewonderen, dat droevig stemt niettemin, hoorden wij muziek en zagen een groep inboorlingen in de buurt geschaard staan.
Eens kreeg hij bezoek van een zoon van een vriend, een jong ambtenaar, die veel beter met de pen overweg kon, dan met het geweer, en deze vraagt verlof een weinig te mogen jagen. De oude jager stemt toe, maar zegt tevens: "Schiet vooral goed, anders neemt Basko het u erg kwalijk!" De jacht begint; Basko krijgt weldra de lucht van een vlucht Patrijzen, en "staat" voor hen als een marmeren beeld.
Nu worden beiden door het afsterven van hun echtgenooten weer vrij en hij vraagt haar hand. Nadat ze hem in aanraking heeft gebracht met haar mooie nicht Ottilie, die hem echter onverschillig laat, stemt ze toe en ze leven nu rustig naast elkander voort.
Waar men ook kijkt op straat, overal waren er lijkstoeten, of – wat nog melancholischer stemt – wagens die door niemand gevolgd werden. Omdat er niet genoeg lijkwagens voorhanden waren, moest men allerlei andere vervoermiddelen gebruiken, en – al werden die met zwart doek overtrokken – het zag er geïmproviseerd uit.
De mode regeert, maar er komen steeds nieuwe modes op, de goede toon »stemt" de anderen wel, maar wordt toch weer op zijn beurt opnieuw »bestemd" door hem, die de nieuwe toon aangeeft. Op die wijze werkt dit maatschappelijke leven tegelijkertijd nivellerend en toch ook voortdurend variërend. En ten slotte: dat maatschappelik leven is een hofleven.
"Welgesteld!" herneemt Armelo: "ik moet je zeggen...." "Ja maar papa," valt Helmond in: "Eva heeft nu gelijk: wanneer de majoor zoo telkens door u in de rede wordt gevallen dan...." "Dan is het letterlijk om gek, om tureluursch te worden:" stemt de gravin.
PROTEUS. Ik hang, heer, enkel af van uwen wil, En geenszins van de wenschen van mijn vriend. ANTONIO. Mijn wil stemt vrij wel in met zijnen wensch. Sta niet verbaasd, dat ik zoo snel besluit, Want wat ik wil, dat wil ik; daarmeê uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek