Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
En ze voelde zich onharmonisch, 'n wanklank in die rust, en starend in den ouden tuin met veel klimop en vochtig-donker, zei ze beverig: "Elsi is ziek, al van Maandagnacht af." "Maar 't is nu pas Donderdag;.... dat is nog niet lang," en Go verbaasde zich: 't was waar, en 't leek zoo'n eeuwigheid... "Maar wat scheelt je nichtje, en wat zegt de dokter?"
En de knapzak, die licht was, wordt zwaar langs achter, wordt zwaarder en zwaarder, en trager wordt de oudere reiziger, trager tot hij stillestaat, en valt. Dat zou eene akelige voorstelling zijn, meende Milly. Ja, maar een dichter is doorgaans akelig bij essentie. Ik ben geen dichter, Goddank! Werktuigelijk, al starend op de violette druivenkorrels, herhaalde zij: Neen, gij zijt geen dichter.
Het is immers maar gekheid! sprak ze. Maar eene gekheid, die me pijn doet! murmelde hij terug. Zij bleef hem aanzien, hem niet begrijpend. Hij zat in-een gedoken, het hoofd op de borst, zijn oogen starend voor zich uit, en zijn dun bruin haar, dat een weinig op zijn voorhoofd neerkrulde, scheen te plakken aan zijne slapen, in enkele pareltjes zweet. Hij was blijkbaar zeer ontroerd.
Hij is naar zijn land terug, antwoordde de baas, blijkbaar gegeneerd. Naar zijn land! Is hij dan geen Belg? Wel is zijn moeder een Belgische, maar zijn vader is nog een Duitscher, al woont hij bijna op de grens, voegde de baas er als ter vergoelijking bij. Meneer Bollekens en zijn zoon werden eensklaps ernstig en stil. Hun oogen keken starend op hun bierglas en hun wenkbrauwen fronsten zich.
Het jongsken hield zwijgend den blik op het boek gevestigd; zijne leden spanden zich, zijne oogen werden starend en hij verzamelde zichtbaar de kracht zijns geestes. "Neen, laat af, kind," zeide de vrouw, "breek u de hersens niet nutteloos: het woord is te moeilijk." "Te moeilijk?" morde de kleine.
Iedere langzame beweging was een protest en een bedreiging. De atmosfeer was vochtig en dik als slijm en in de volkomen windstilte schenen alle hens naar adem te hijgen. Het zweet stond op gezichten en bloote armen, en kapitein Davenport, zijn gezicht magerder en vermoeider dan ooit, zijn oogen dof en starend, werd gekweld door het vreeselijk gevoel van een dreigende catastrophe.
Het briefje lei ze op 't glimmend witte, schoon-gebleven bord, naast het gerolde servet. Draaide toen 't gaslicht uit.... Nog drie trage uren waakte ze door, in de kamer-duisternis starend, zich haast in-'t-geheel-niet verroerend, zwaar-benauwd door angst die haar hevig hamerde in 't hoofd, telkens haar adem deed stokken. Als toch mama eens wakker lag.... Ze sliep zoo slecht, klaagde ze altijd....
Ik ga eens een praatje met Gymnazium maken, zei ze en dribbelde weg. Nilus zeide, starend: Er zijn misschien dingen, die daar bóven gaan.... Hoe meen je? vroeg de dominus, ietwat verbaasd. Ja, zei de senex droevig; dat voel ik ook. Er zijn misschien dingen, die daar boven gaan.... Boven een mooie tooneelvoorstelling, in een groot theater als dat van Pompeïus?? verbaasde de dominus zich.
Doch niet alleen voor zulk een liefelijk tafereel is zijn ziel toegankelijk: als in het nabijgelegen veld een fiere hengst plotseling voort springt, dan weder roerloos en starend staan blijft, weer opspringt en voortrent met uitgespreiden staart en manen , dan neemt dit gezicht al zijn opmerkzaamheid in beslag en prent zich diep in zijn geest.
Middelerwijl was Justus, bleek van ontroering, onafgebroken starend naar die vrouw die daar zong, tot vlak onder het tooneel gedrongen, en had hij, zonder het zich recht bewust te zijn, plaats genomen op eene bank in het voorste gelid. Het lied was uit; het ruwe refrein en het handgeklap verstomden; de zangster zat weer op haren stoel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek