Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Toen de lentezon de sneeuw in de bosschen ontdooide, bleef de groote stapel daar liggen, maar daalde langzamerhand bij 't warmer worden der dagen, 's Middags smolt de bovenste sneeuwlaag en sijpelde door de spaanders; 's nachts vroor het hard, zoodat de sneeuw van binnen geleidelijk tot zacht ijs werd.
Weldra brandde er een heele stapel in de keuken. Oude donderbussen werden met een bijl slukgeslagen; roestige revolvers in de plee gesmeten. De meid, die den loop van een voorblazer wilde bewaren, kreeg een uitbrander. "Conservare etiam sperasti perfida? In 't vuur!" En hij zette zijn "auto de fe" voort.
Bij nader inzien was ik blij, dat men de comedie niet verlangd had, want ik zou vrij wat moeite hebben gehad om ze behoorlijk van stapel te doen loopen, vooreerst omdat Zerbino er niet was en ook omdat ik de costumes miste en hetgeen er verder bijhoorde. Ik nam dus mijne harp en begon een wals te spelen.
Men schonk ons thee uit een zilveren trekpot; in een overdekte schotel van hetzelfde metaal werden heete koekjes gepresenteerd. Ik had nog niets gebruikt, en daarbij grooten trek; de gouverneur zal zich waarschijnlijk wel verwonderd hebben over het gemak, waarmede ik elf kopjes van zijne keurige thee uitdronk en eene geduchte bres in zijn stapel gebakjes maakte.
Dat alles ging met een onophoudelijk gedraaf heen en weer, uit en in den tempel en men bracht er buiten de muilen aan den ingang een aangestoken waskaars binnen, om die te plaatsen vóór de Boeddhabeelden of bij den stapel offeranden.
Was die er op roode vleugels heengevlogen? of had die langs den grond gekropen als een slang? Ja, dat kon niemand zeggen. De brand was er. De heele den vlamde als een stapel takken. Zie daar! Nu steeg de rook op uit verscheidene plaatsen op de bergvlakte. 't Vuur in 't bosch was zeker allebei: vogel en slang. 't Kon verre einden door de lucht vliegen en langs den grond sluipen.
Bommers kreeg ’t nog benauwder dan een oogenblik van te voren, want ’t jongmensch begon nu heusch te doen, alsof hij „stapel” was. Plotseling wierp hij een rijksdaalder op tafel, maar hield de hand er op en zei: „Daar ligt geld, meneer,
Eene jonge dame tegenover me had hare stelling op een stapel reisdekens weten te handhaven en putte onophoudelijk uit een aantal bonte zijden taschjes, nu eens beschuitjes of vruchten, dan eens een courant, waarin zij zich ging verdiepen, dan weer een zacht papiertje, om haar neus te snuiten, welk papiertje ze dan met een gebaar van weerzin het venster uitwierp.
Nog maar half van haar schrik bekomen, plaatste zich de adellijke vrouw op den stapel boomstammen, en vroeg aan de landlieden en dorpelingen, die in menigte, door de nieuwsgierigheid gelokt, waren toegeschoten, wie hunner den kloeken jongeling kende, die zich zoo moedig en behendig voor haar behoud geweerd had. "Er was ein jongen jäger," zeide de koetsier: "ein hupscher borst."
Alles liep in den beginne vlot van stapel. Er was voor veel geld reeds besproken en ik had reden me zelf geluk te wenschen. Onze Berlijnsche gast zou echter weldra roet in het eten werpen, want zij gaf in enkele interviews te kennen, dat miss #Isadora Duncan# haar volkomen onbekend was en zij nog nimmer van haar had hooren spreken; dat de antieke dansen door haar uitgevonden en haar uitsluitend eigendom waren en wanneer er tenslotte toch een miss #Duncan# bestond, zij waarschijnlijk één van die talrijke navolgsters moest zijn, die het publiek wel van de w
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek