Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
En eensklaps daar was voorzeker een wenk gegeven kwam een ernstiger plooi op veler gelaat; de mannen ontblootten het hoofd, de vrouwen zagen stil voor zich heen, en de snorrende dreunende spoorwagen weerklonk van het zuiver aangeheven psalmlied: Looft den Heer want Hij is goed, Looft Hem met een blij gemoed. Want Zijn gunst alom verspreid, Zal bestaan in eeuwigheid.
Ge zijt er immers met mij van overtuigd, dat een reiziger, die inderdaad het land dat hij bezoekt, wil zien en leeren kennen, geen hooger en duurder plicht heeft dan dezen: dat hij zich ten strengste onthoude van ooit een voet te zetten in een spoorwagen of wat daarop gelijkt? Kom aan, laat ons deze moderne inrichtingen vergeten: wij gaan wandelen.
En de jonge man, ik zie hem.... zich nederzetten; maar ook, een aardig meisje zie ik wat verder heel haastig opstaan om het vrouwtje háár plaatsje te gunnen. Was dat mijn blondje uit den spoorwagen niet? Ja wel zij was het, ik kreeg nog een vriendelijk knikje.
Een iersch matroos, een amerikaansche marskramer mogen gaan zitten waar zij willen; maar een man of vrouw van afrikaansch bloed niet alzoo. Zijn vriend, de carpet-bagger, kan hem wel het stemrecht bezorgen, maar niet eene plaats in den spoorwagen. Hier regeeren de dames.
Zal ik de menigte nauwlettender bespieden waar ze ginds en her in schilderachtige groepen zijn neergezeten, de velen, die evenals mijn reisgenooten in den spoorwagen, of de betrekkingen en vrienden die ik te Wolfhezen vond, zich van een ruime proviand hadden voorzien voor den vermoeienden dag?
Of hij bedoelde dat het lied voor mij, den schijnbaar ongeloovige, te HOOG was, ik geloof het niet; dat velen het meenen zullen dat weet ik zeker; wij willen er niet over twisten, in den spoorwagen was er ook geen twist, 't was er harmonie tot den einde toe.
Ik heb een gemakkelijk hoekje in den spoorwagen gevonden, en geniet van het prachtige natuurschoon, dat zich thans gaandeweg aan mijne oogen ontrolt. De spoorbaan slingert zich een weg om de bergen, dan stijgen wij weder langzaam, even later schiet de trein met groote vaart in de diepte.
Vandaar de naam Gesäuse. De gewone weg en de spoorweg hebben toch kans gezien, binnen te dringen in de diepe, smalle kloof, al moeten zij telkens van de eene naar de andere zijde overspringen. Na elke tunnel krijgt men een nieuw en altijd imposant landschap te zien, en het zou heiligschennis zijn, zich tevreden te stellen met wat men ervan uit de raampjes van den spoorwagen kan bespeuren.
Ik zei niets, maar bracht de tuit aan mijn lippen, deed net als die goedige Sancho het zooeven gedaan had; ik legde mijn hoofd op het wagenschot en bleef zeker zóó wel een kwartier lang met de oogen kijken naar de zoldering van den spoorwagen. Mijn boer viel toen op de bank in slaap en ik keek opnieuw door het raampje in de draaiende vlakte.
En ofschoon Eva zichzelve dan ook geweld doet om dien "dwazen tranenstroom" te bedwingen misschien dewijl ze vreest dat haar August den oorsprong ervan onjuist verklaren zal, misschien ook omdat ze aan glurende passagiers in station en spoorwagen denkt telkens overmeestert haar weer dat "onverklaarbare" 't welk haar gemoed vervult, en snikkend zegt ze: "Waarlijk, ik kan het niet helpen August; ik weet niet hoe het.... komt.... en toch...." Eva kon niet eindigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek