Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
De volgende dag werd voor de tijgerjacht bestemd, daar de menschen allen met een gewichtig gezicht "bohm, bohm" riepen en op 't gebergte wijzend de beweging van schieten maakten. Een der belangrijkste woorden van mijn armzaligen koreaanschen woordenschat was nu juist bohm, de tijger. Met acht dorpsbewoners, die zich met lange speren gewapend hadden, braken wij den volgenden morgen op.
Onze vrienden waren van hunne standplaats getuige van den strijd, die kort, maar niet zonder gevaar was. De Wagdies legden grooten moed aan den dag; met bijlen gewapend, sommige ook met speren, stortten zij zich tusschen de troep en na een uur waren verscheidene zwijnen neergeveld en de overige op de vlucht gejaagd.
De beenpunten voor speren en pijlen verkrijgt men van de beenderen van verwanten. Men begraaft het lijk in het woonhuis zeer oppervlakkig. Als het lijk vergaan is, wat in ongeveer een half jaar is gebeurd, graaft men het geraamte op. Den schedel laat men liggen, maar de beenderen worden verwerkt.
De talrijke gelederen bestonden uit drieduizend tweehonderd soldeniers te paard. Op de wimpels hunner speren hadden zij vlammende bezems geschilderd, ten teken dat zij Vlaanderen zuiver maken wilden; hun paarden waren van de zwaarste uit het leger, en echter konden dezelve met moeite onder de last van al het ijzer dat hen dekte, vooruitstappen, zo zwaar waren zij beladen.
Maar Horus had zijn afdeeling wapensmeden bij elkaar geroepen en zij hadden bogen en speren vervaardigd van metaal, dat zij eerst gesmolten en geweld, gehamerd en gevormd hadden, terwijl er nog tooverspreuken over uitgesproken waren.
Duizend van hen droegen speren met gouden granaatappels aan het benedeneinde, en negenduizend droegen speren, beslagen met zilveren granaatappels. En dan waren er de tien gewijde paarden, alle met rijke schabrakken getooid. Dan was er de heilige wagen van Ormuzd, den zonnegod, getrokken door acht melkwitte hengsten.
De kajuit bevond zich in het midden der galei, was zesenvijftig voet lang en dertig breed en ontving haar licht door drie breede luiken. De zoldering rustte op twee rijen dunne palen, en in het midden verrees de mast uit een gansche verzameling van bijlen en speren. Bij ieder luik voerde rechts en links een trap naar beneden, en daar de luiken openstonden had het licht er vrijen toegang.
Sommigen droegen lansen en speren, anderen hadden dikke knuppels of goedendags, die erin die gespierde armen vreeselijk moorddadig uitzagen. Fulco trad op Jonker Jan toe en ging met hem een weinig ter zijde. "Jonker," sprak hij, "ik kom afscheid van u nemen. Ik ga den burcht verlaten." "Wat?" vroeg de schildknaap verwonderd, "afscheid nemen en den burcht verlaten? Wat gaat ge dan doen?"
Ik zie daar de hemelsche foreesten en zij zijn vol draken, die ik bestrijden ga! Sint Michiel: hij wenkt mij! Ik zie Zwevende Scaeken, zóo vele, en Bloedende Speren en ik zie... ik zie den Heiligen Graal, de stralende Schale vol des Heiligen Bloeds, dat is Licht! Sint Michiel, ik kom!
Toen schoten zij in de lucht zoodat de pijlen mij in mijn gezicht vielen en door de wonden, die daardoor ontstonden kreeg ik zoo'n vreeselijken jeuk, dat ik het uitschreeuwde. Zij probeerden ook mij met hunne speren te doorboren, maar daar ik een leeren wambuis droeg, gelukte hun dit niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek