Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Hij bracht zijne eigene woorden in praktijk: "Waar vaste sneeuw is, kan men altijd loopen; waar ijs is, kan men zich een weg banen, door gaten te hakken; dat komt eenvoudig aan op lichaamskracht; ik bezit die kracht: al wat gij te doen hebt, is dit eene: mij te volgen."
Elsje deed al haar best, maar toen de les afgeloopen was, was ze moe en had ze een gevoel dat ze het nooit zou leeren. Met een zucht streek ze zich het lastige ponyhaar van het voorhoofd weg en keek naar buiten in den tuin, waar de regen bij stroomen neerviel en plassen als kleine meren vormde tusschen de vuilwitte sneeuw, die op de bloembedden lag.
Buiten voor het raam was de sneeuw aan 't dwarreldansen begonnen, in een schuin-gekruis, in een opgezweef en neêrgewemel van witte vlokken, en een bleek geschemer kwam schaduw sproeien in de ruimte van den zolder, sluierend het raam, als een scherm van dun gaasdoek dat doet voor de lichtschuwe oogen van een doodzieke.
Urenlang ging het nog door het bosch in de richting van Andreasberg en daarna over het vrije veld met de bergen van het Oderdal achter ons. Met lange schreden vorderden we over de harde sneeuw, waar reeds avondstemming begon te heerschen. Bloedrood werd het aan den horizon, en boven zweefden wolken, die met purper doortrokken schenen.
Ten allen tijde is de Tigris een snelstroomende rivier; maar de snelheid wisselt af met de seizoenen. De grootste vaart heeft het water in het voorjaar, als de sneeuw op al de omringende bergen smelt en naar de rivier vloeit, zoodat de oevers onder water komen te staan en de snelheid groot is.
De nieuwe sneeuw was thans zoo stevig samengebakken, dat ze een uitstekend bouwmateriaal opleverde. Ik ging daarom met Lund en Hansen het gebouw oprichten, waarin we in den loop van den winter de absolute magnetische waarnemingen konden doen. Er werd een van het andere 75 meter verwijderd gebouwtje gezet in de richting van den magnetischen meridiaan.
Langzamerhand begonnen ook de bergtoppen nog sneeuwresten te vertoonen en tegen den ochtendstond waren wij in een streek aangeland, waar de sneeuw nog flink dicht op alle bergruggen ligt. Hoewel de zon om zeven uur reeds brandend heet is, is het toch frisch en zelfs koel, zoodra men even buiten de lijn komt, waar de zonnestralen vallen. Is dit nu Lapland? vroeg ik mij onwillekeurig af.
Diepe rimpels hadden zijne wezenstrekken in verschillende richtingen geploegd ... en iets anders, schrikkelijk teeken! getuigde, hoe zijn hart den nacht te voren was gemarteld geworden: zijne haren waren wit als sneeuw!
En van een ster Die op zijn voorhoofd schijnt schieten er stralen, Als zwaarden van azuren vuur, goudsperen Met loof van myrten, dat tyrannen temt, Bevlochten als symbool dat aarde en hemel Nu éen zijn; machtge stralen, die als spaken Van een onzichtbaar wiel in 't ronde draaien, Gelijk de bol draait, sneller dan gedachte, Den afgrond vullend met hun zonnebliksems, En nu loodrecht, dan dwars, den donkren grond Doorboren, en terwijl zij 't doen, ontblooten Van 't diepe hart der aarde al de geheimen; Eindlooze mijn van diamant en goud, Waardloos gesteent en onverbeeld juweel, Holen gestut op kristallijnen zuilen, Van een plantaardig zilver overspreid, Bronnen van peilloos vuur, en waterwellen De groote zee voedend gelijk een kind, Wier dampen 't vorstelijk gebergt van de aard Met prinslijk hermelijnen sneeuw omkleeden.
Het regende nog wel, er viel zelfs nog sneeuw en nu en dan stak de wind heftig op, maar dit hield slechts kort aan. Het ijs was gesmolten en de sneeuw ontdooid; de kust, de bergvlakte, de oevers van de rivier en het bosch waren weder begaanbaar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek