Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
"Waar moet ik dit kistje zetten?" vroeg Ayrton op dit oogenblik den ingenieur naderende. Het was het kistje dat Ayrton, op gevaar af van zijn leven te verliezen, nog gered had op het oogenblik dat het eiland overstroomde, en dat hij nu weder aan den ingenieur teruggaf. "Ayrton! Ayrton!" zeide Cyrus Smith op ontroerden toon.
Kapitein Nemo hoorde waarschijnlijk het antwoord van Cyrus Smith, want hij richtte zich een weinig op en op zwakken, maar duidelijken toon zeide hij: "Gij hebt gelijk, mijnheer. Ik moet en ik wil hier sterven. Ik heb u nog een verzoek te doen." Cyrus Smith en zijn metgezellen naderden het rustbed en zij schikten de kussens zoo gemakkelijk mogelijk voor hem.
"Ja," antwoordde Harbert, "en hij wist volstrekt niet meer wat hij deed." "Wij kunnen het alleen op die wijze verklaren, vrienden," viel Cyrus Smith hun levendig in de rede, "en ik begrijp thans hoe Ayrton de juiste ligging van het eiland Tabor heeft kunnen aanduiden, daar de gebeurtenissen zelf, die zijn komst op het eiland zijn voorafgegaan, hem er mede bekend maakten."
"Pencroff," hernam Cyrus Smith, "wilt gij mijn schoenen medenemen en zien of zij dezelfde indrukken maken?" De matroos deed wat hem gevraagd werd. Harbert en hij gingen, geleid door Nab, naar de plaats waar de indrukken te vinden waren, terwijl Cyrus Smith tot den reporter zeide: "Er hebben onverklaarbare dingen plaats gehad!" "Onverklaarbare!" beaamde Spilett.
Gideon Spilett ging naar het wagentje. Harbert lag buiten kennis! Harbert in het Rotshuis. Nab verhaalt wat er heeft plaats gehad. Bezoek van Cyrus Smith aan de vlakte. Verwoesting. De kolonisten weerloos tegen de ziekte. De schors van den wilg. Een doodelijke koorts. Top blaft weder.
Het antwoord van den ingenieur luidde: "Wij zullen er in de kraal een vinden." Cyrus Smith en zijn metgezellen hadden ten negen uur twaalf minuten het Rotshuis verlaten. Ten negen uur zeven en veertig minuten hadden zij drie mijlen afgelegd van de vijf die de monding der Mercy van de kraal scheidde.
Eenige oogenblikken later bewoog de wijzer zich over de wijzerplaat en gaf hij het volgende antwoord aan de bewoners van het Rotshuis: "Kom zoo spoedig mogelijk naar de kraal." "Eindelijk," zeide Cyrus Smith. Ja! Eindelijk! Het geheim zou ontsluierd worden! Alle behoefte aan rust had voor de kolonisten opgehouden bij de gewichtige zaak, die hen naar de kraal dreef.
Den 9den vertrok Ayrton dus met den wagen, waarvoor slechts een onagga gespannen was, en twee uur later zond hij hun het bericht van zijn goede overkomst en dat hij alles in de kraal in de beste orde had gevonden. Deze twee dagen besteedde Cyrus Smith met een plan ten uitvoer te brengen om het Rotshuis tegen elken aanval te beveiligen.
Het was de wagen met de onagga's en Cyrus Smith hoorde de deur goed sluiten. Maar Top rukte zich op hetzelfde oogenblik los, snelde naar de kraal en blafte woedend. "Geeft acht, vrienden, houdt u gereed...." riep Cyrus Smith. De kolonisten verbeidden het oogenblik om vuur te geven. Top blafte nog steeds, en Jup, welke naar den hond geloopen was, liet een scherp sissend geluid hooren.
Alle vijf drongen zij naar voren, en inderdaad zagen zij door het venster een zwak licht. Cyrus Smith nam spoedig een besluit. "Het is een goede kans," zeide hij tot zijn metgezellen, "de boeven zijn in dit huis gesloten en op niets bedacht! Zij zijn ons! Voorwaarts!" De kolonisten slopen vervolgens binnen de omheining met hun geweren gereed om vuur te geven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek