United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


En ze grepen hem vast en wierpen hem naar buiten. Karel kwam te Brussel. 's Anderen daags liet hij de twee partijen in zijn paleis ontbieden. Toen zij in den keizer den vreemdeling van den vorigen avond herkenden, sloeg allen de schrik om het hart; de bedillers, maar ook degenen, die hem de deur hadden uitgeworpen. Maar de keizer lachtte en schonk allen een belooning.

Nooit heb ik de kinderen van Sowjet-Rusland gezien bij hun spel en hun werk en hun maaltijd, of een ontroering kropte in mijn keel, en mijn hart sloeg in smartelijk verlangen. Het beeld van de millioenen proletariërskinderen in de rijke landen van West-Europa, opgroeiend in de oude dofheid, de oude verwaarloozing, rees als een bittere vloed in mij op.

Nu was kapitein Oudouse al zijn kleeren kwijt behalve zijn schoenen, en het waren zware trappers. De schop kwam leelijk aan, want hij trof den heiden op zijn mond en op de punt van zijn kin, en sloeg hem half bewusteloos. Ik verwachtte dat hij terug zou slaan, maar hij stelde zich tevreden met mistroostig om het luik heen te zwemmen op een veilige tien voet afstand.

De Engelschman lag vernietigd in zijn leuningstoel uitgestrekt en scheen door den bliksem getroffen. Alice sloeg hare armen om zijn hals en zocht hem met lieftallige toesprekingen op te beuren. Jakobus Vandergaart verloor hem evenwel niet uit het oog.

Door het licht verschrikt, kwamen deze dieren bij honderden naar beneden en fladderden met een akelig geschreeuw woedend om de kaarsen been. Tom kende hun aard en het gevaar, dat van dien kant dreigde. Hij greep Becky bij de hand en duwde haar in een der vele gangen en voorwaar niet te vroeg, want een vledermuis sloeg, juist toen zij den grot verlieten, met hare vleugels Becky's licht uit.

Een half dozijn paar oogen keken in de richting des zwarten vingers naar de koepels van San Marco. «Mooi, heel mooi!" klonk het uit de monden der kijkers. «Heel mooi, maar eet er maar eens van," zei een man die naast zijn schoenen stond en wien de honger uit de oogen en het naakte lichaam door de kleêren keek. Hij sloeg zich met de handen tegen de schouders om warm te worden.

Ze trad naderbij, en sloeg haar armen om hem heen. "'t Is goed, dat je gekomen bent," zeide ze met matte stem, "ik heb naar je verlangd, maar ik wist, dat je komen zou, anders had ik niet gewacht." "Hoe wist je dan, dat ik komen zou?" Ze lachte. "Ik kan tegenwoordig in de sterren lezen." Toen werd haar stem ernstig. Ze vroeg: "Je hebt zeker een meisje lief?"

Nu gebeurde het, dat een hevige storm opstak, juist toen het schip, waarop de prinses en haar echtgenoot zich bevonden, een vreemde kust naderde, en toen de orkaan op zijn hevigst was, sloeg het schip tegen rotsen, en ging dadelijk onder. Allen aan boord kwamen in de golven om, uitgenomen de prinses, die zich stevig vasthield aan een boot en door wind en getij naar de kust werd gedreven.

Lavinius liep even bij Cosmus in. Het winkeltje, hoewel open, geurde een nardus-potje gelijk. Ik breng alles van daag in gereedheid, dominus! verzekerde Cosmus. Al je zalven, verven en poeiers.... Maar dènk, vriend Cosmus, dat ik een arme drommel ben, die zijn geld moet verdienen! Kom, kom, je zit er goed in! meende Cosmus. De dominus sloeg de armen op en uit, de tweelingen dicht naast zich.

Met dit had zij "zooveel innige sympathie", en in dat; zij zei het met neergeslagen oogen en een treurigen zucht; "was zooveel dat op hare eigene omstandigheden sloeg" ...